Even een update, aangezien ik die al heel lang niet heb gedaan, en het hele verhaal eigenlijk niet compleet is op deze manier.
16 Juni ben ik terug gevlogen naar Nederland. Na een goede reis (op het 3 uur lang wachten in het vliegtuig in Washington omdat het iets te slecht weer was na) kwam ik weer in het "koude" Nederland aan. Het was dan wel 18 graden koeler, maar het voelde wel benauwder aan. In Phoenix bevatte de lucht zo'n 5-15% vocht. Op een Nederlandse zomerdag is dat al gauw zo'n 60-70%. Die 26 graden in Nederland voelde dus veel plakkeriger aan... Bah!
In de tijd tussen Amerika en Portugal heb ik weer wat kunnen zweefvliegen. Zo heb ik de Zomerwedstrijden op Malden gevlogen. Matig weer, gelukkig kon ik er voor zorgen dat het toch nog een wedstrijd is geworden door 2 keer als enige van de klasse rond te komen. De andere dag van de 3 was de puntentelling een beetje raar, daarom alsnog 2e geworden. Toch leuk om weer op het podium te komen. Eind juli zijn we met de Y1 naar Barcelonnette gegaan in de Franse Alpen. Erg gaaf. Voor mij de eerste keer om te bergvliegen. Na eerst 2 instructievluchten op een Duo met een lokale Franse instructeur was het tijd voor m'n eerste bergsolo. Heel vet, want er stond golf bleek! Op m'n eerste bergsolo gelijk de golf in tot bijna 5000m! Heel erg mooi. Had de GoPro weer op de tip zitten, en in de cockpit, overal eigenlijk. Heb een compilatie gemaakt, enjoy:
Na een hele tijd wachten (ruim 2 maanden) in Nederland was het ein-de-lijk tijd om naar Portugal te gaan op 30 augustus. We vlogen met TAP. Aangekomen in Portugal werden we opgehaald met een taxibusje die ons naar het Evora hotel bracht.
Na de eerste dag op school daar werd ons duidelijk dat de Diamond DA42 in onderhoud was en de komende tijd nog niet zou vliegen. We hebben 2 weken moeten wachten voordat we eindelijk de lucht in konden. In die tijd hebben we Evora en Lisabon bezocht. In Mesa op the Springs hadden we Portugezen leren kennen die daar hun VFR traject deden. We hebben afgesproken met een van die jongens in Lisabon 's avonds. We hebben toen een kleine intro gehad door het nachtleven van Lisabon. We bleven daar pitten. De volgende dag even langs het lokale veld waar die jongens trainen.
Na 2 weken was het dus eindelijk tijd om weer te gaan vliegen. Ik had toen al ruim 3 maanden niet meer gevlogen, dus het zou weer even wennen worden. Het viel mee. We hebben daar 5 vluchten gemaakt, inclusief examen. Verschillende velden bezocht zoals Beja en Montijo. Verschillende approaches gevlogen. Wel raar, die Portugeze RT. Soms best onduidelijk. Het examen was geen probleem en het was ook al gauw duidelijk dat ik geslaagd was.
Toen was het nog weer even een paar dagen wachten tot we terug konden vliegen. In die tijd nog maar eens een 2e keer goed gebarbecued op het hotel balkon.
Nadat we terug waren uit Portugal nog weer een maand gewacht op de MCC.
In de eerste MCC week stond de theorie op de planning. Zowel de MCC theorie als wat theorie over de systemen van de B737NG werden behandeld. Ik deed de MCC met Kevin. Erg relaxed en altijd goed voorbereid. Ideaal dus! De MCC was echt super vet. Heel bizar de eerste keer dat je gas geeft en wegtaxied. De hele sim kantelt dan zodat je het gevoel krijgt dat je accelereert. Heel gaaf. Al met al een geweldige en leerzame ervaring. Ik kan niet wachten tot ik dat als mijn kantoor mag gaan beschouwen!
Na de MCC hebben we nog 2 dagen sollicitatietraining gehad. Zeker wel leerzaam, maar toch best wel veel bekende dingen.
9 december heb ik eindelijk m'n brevet binnen gekregen na zo'n 7 weken wachten (ik mag niet klagen want MCC maatje Kevin kreeg em pas onlangs binnen, verschrikkelijk....). Nu was het dus solliciteren geblazen. Direct dezelfde middag nog verschillende sollicitaties uit de deur gedaan.
15 december een DA20-A1 Katana gehuurd. Een kleiner zusje dan de DA40 waar ik het IFR traject op heb gedaan. Vliegt behoorlijk vergelijkbaar, maar wat lichter en wiebeliger. Leuk!
15 januari 2012 nog een keer gevlogen, dit keer met m'n pa even boven de wolken gekeken en langs het IJsselmeer. Erg mooi. Foto's hier (klik).
16 januari was het tijd voor de diploma uitreiking van AI1003. Leuk om iedereen weer eens te zien.
Inmiddels is het 7 februari. Nog steeds hard aan het zoeken naar banen, zowel in de lucht als op de grond. Dat laatste is zelfs ook niet erg eenvoudig... Ik hoop dat ik snel ergens een reactie krijg. De sollicitatieteller staat nu op zo'n 20-21 aanmeldingen/sollicitaties verstuurd, 5 afwijzingen. De rest geen reactie. Nogal hopeloos dus.
