Vanmorgen ging m'n wekker om 5 uur weer. Gedoucht en daarna een broodje gegeten. Om 6 uur de deur uit. Het was nat... Oh, zullen de tuinsproeiers wel weer geweest zijn. Liep met m'n duffe kop door naar de auto, ging zitten, maar zelfs daar waren druppels op het raam. Waar zitten de ruitenwissers? WTF? Hmm, nouja, was net droog blijkbaar. Geloof dat het de 3e keer was dat we hier regen hadden in 9 weken tijd. Daar is mee te leven. Zal nu ook wel de laatste of een na laatste keer zijn als je het gemiddelde mag geloven. Haha.
Op school de mass and balance gedaan en toen maar eens beter het weer bekeken. Het bleek dat er nogal wat buien onderweg waren vanuit het westen die recht op Phoenix af kwamen. Hmm, die zouden er nog wel eens wat eerder dan verwacht kunnen zijn. Er was een wat hardere wind met gusting in de forecast en ook het freezinglevel lag niet heel erg hoog; 5000ft. In combinatie met regen levert dit icing op. Aangezien de Archer niet uitgerust met een anti/de-icing systeem is vliegen in known icing conditions dan ook wel het domste wat je kunt doen.
Na lang twijfelen what to do en besprekingen met de duty instructor toch gegaan aangezien het maar een korte vlucht van anderhalf uur was, en ik alleen maar even de south-east practice area in zou duiken en dus binnen 10 minuten terug zou kunnen zijn als de buien dichterbij zouden komen. Afgesproken dat ik het weer goed in de gaten zou houden, ben ik vertrokken richting de 49Y. De eerste stap buiten en het bleek dat het toch al een beetje regende. Nouja, eerst maar eens dat pokke eind over de ramp lopen, want als je met de fijnste Archer wil vliegen moet je er wat voor doen. 49Y staat namelijk het verst weg (nu op 77L na, want die is ook net weer luchtwaardig na een aantal maanden in onderhoud te hebben gestaan).
De kist gepreflight in de lichte regen. Eenmaal klaar naar binnen gekropen en natuurlijk hield toen de regen op. Zal ook niet eens anders zijn. Goed, maar dat is positief!
Was wel de enige Archer die ging vliegen. Was niet druk en andere solo students hadden zichzelf gecanceled. Om 8 uur de lucht in gegaan en richting het zuid-oosten gekoerst. Wat een prachtige lucht levert een paar/of wat meer wolken toch op! Lang niet gezien. De meeste dagen zijn hier met een strak blauwe lucht. Wel erg prettig, maar wel een beetje saai. Hou nou eenmaal van mooie luchten (ja Giel...). Hier en daar zat onder wat wolken wat Virga, regen die in de lucht al verdampt en dus de grond nooit raakt. Hier moest ik doorheen. De temperatuur was op 4500ft 4 tot 5 graden boven nul. Geen gevaar voor icing. De druppels bevroren inderdaad niet op de vleugel.
In de south-east practice area eerst wat steep turns, slow flight en wat stalls gedaan. Het begon toch wel wat donker te worden in de richting van het vliegveld. Ik vloog in de practice area in de stralende zon. Toch maar wat richting het veld gevlogen en toen ik weer onder de eerste wolken en in de schaduw kwam was het duidelijk dat er ongeveer 5nm west van het vliegveld een buienlijntje met lichte/matige regen hing. Weer gemeld op de Falcon Tower frequentie "Falcon Tower, Archer 4149Y is 9 miles east with information Bravo for full stop taxibacks". Ik was van plan eerst maar eens dichter bij het veld te komen en te landen. Op final vloog ik in de lichte regen. Teruggetaxied naar runway 4L voor nog een circuitje. Viel allemaal nogal mee. Heb uiteindelijk nog 5 landingen gedaan waarna m'n tijd erop zat. Had er eentje meer kunnen zijn, maar een Diamond 20 vond het nodig helemaal uit te rollen naar het einde van de baan. Op 50ft was die nog net niet van de baan dus was het "Archer 49Y is going around!" Ook wel weer eens leuk om te doen als je tijd genoeg hebt. Gebeurt niet zo vaak.
Na 6 landingen en 1,5 uur erbij stond ik weer op de Sabena Ramp. Bij dispatch gaf ik de duty instructor nog even een korte pilots report over het weer. Het viel allemaal nogal mee. Was blij dat ik gegaan was.
Morgen weer eens een verplicht dagje vrij. Wel weer eens lekker om wat uit te kunnen slapen. Trusten!
Sperrtopf Antennes te koop
maandag 31 januari 2011
zondag 30 januari 2011
Pinal
Vandaag weer 1,6 uur gevlogen met m'n instructeur.
Aangekomen om kwart voor 11 op school. Ik mocht van de dispatcher kiezen welke kist ik mee kreeg, 49Y! Die was nog beschikbaar. De meteo en mass and balance in elkaar geflanst en toen op m'n instructeur gewacht. Na een korte briefing van 1 minuut kon ik de sleutels ophalen en de kist gaan preflighten. Er was alleen een probleem. Het was pas 10 over 11 en 49Y zou pas om 12 uur terug zijn. Doe me dan maar een andere kist. Het werd 88E. Ach, ook wel best, in ieder geval 2 radio's en een HSI met fluxvalve. Ter info;
Een HSI (Horizontal Situation Indicator) is een gecombineerde Directional Gyro met een Course Deviation Indicator;
De meeste kisten hebben een simpele Directional Gyro;
Deze zijn gevoelig voor precessie door het roteren van de aarde. Daarom moet je deze kompassen ook om de 10 minuten opnieuw oplijnen met het magnetische noorden volgens het magnetisch kompas. Wat is dan het voordeel van een Directional Gyro over een kompas zou je misschien afvragen... Nou, tijdens een normale bocht heb je erg weinig aan je kompas doordat je hele kompas eigenlijk scheef in z'n ophanging hangt en daardoor een verkeerde aanwijzing heeft. Een Directional Gyro geeft in een bocht de juiste koers aan.
Verder zul je je afvragen wat dan nog het voordeel aan die HSI is. Nou, geeft in een bocht de juiste koers aan, maar die hoef je eigenlijk gedurende de hele vlucht niet bij te stellen omdat die gekoppeld is aan een Fluxvalve. De Fluxvalve meet constant de magnetische flux en geeft dit door aan de HSI. Deze wordt dan steeds bijgesteld op de juiste magnetische koers. De Fluxvalve is gemonteerd in een van de tippen van de vleugels. Dit om zo veel mogelijk de invloeden van magnetisme veroorzaakt door elektronica tegen te gaan.
Goed... Waar waren we. Ohja, dus dat is wel fijn. Heb je altijd een nauwkeurige magnetische koers! Aangezien je je Directional Gyro ook maar afstelt van wat het magnetische kompas aanwijst... En die wijst ook wel eens wat verkeerd aan aangezien deze dichtbij magnetische bronnen zit...
Goed. Pff, let's continue! Euhm. Dus opgestegen om kwart voor 12 vanaf runway 4R (het zal ook eens niet, oh wacht...). Aangekomen bij de runup area de checks gedaan en geswitched naar de tower frequentie; "bla bla make left base runway 22L". WAAAAT??? Gauw maar gemeld "Falcon Tower, Archer 4188E is ready for departure at runway 4R??" Gelukkig mochten we nog vanaf 4R opstijgen, anders had dat weer 5 minuten gescheeld. Ze waren net begonnen met het omgooien van de banen ivm de wind.
De south-east practice area in gedoken richting Coolidge, Picacho Peak, en door naar Pinal. Voor mij de eerste keer daar, maar in de 8 jaar dat m'n instructeur in Arizona vliegt was dit ook zijn eerste keer op Pinal! Haha. Downwind op, en met de tong uit de mond kijken we naar alle oude 747's, 737's, 727's, 707's, MD80's, DC10's, DC9's, DC8's, Tristars, etc. Pinal is namelijk een opslagplaats voor oude afgedankte "mothballed aircraft".
Aangekomen om kwart voor 11 op school. Ik mocht van de dispatcher kiezen welke kist ik mee kreeg, 49Y! Die was nog beschikbaar. De meteo en mass and balance in elkaar geflanst en toen op m'n instructeur gewacht. Na een korte briefing van 1 minuut kon ik de sleutels ophalen en de kist gaan preflighten. Er was alleen een probleem. Het was pas 10 over 11 en 49Y zou pas om 12 uur terug zijn. Doe me dan maar een andere kist. Het werd 88E. Ach, ook wel best, in ieder geval 2 radio's en een HSI met fluxvalve. Ter info;
Een HSI (Horizontal Situation Indicator) is een gecombineerde Directional Gyro met een Course Deviation Indicator;
De meeste kisten hebben een simpele Directional Gyro;
Deze zijn gevoelig voor precessie door het roteren van de aarde. Daarom moet je deze kompassen ook om de 10 minuten opnieuw oplijnen met het magnetische noorden volgens het magnetisch kompas. Wat is dan het voordeel van een Directional Gyro over een kompas zou je misschien afvragen... Nou, tijdens een normale bocht heb je erg weinig aan je kompas doordat je hele kompas eigenlijk scheef in z'n ophanging hangt en daardoor een verkeerde aanwijzing heeft. Een Directional Gyro geeft in een bocht de juiste koers aan.
Verder zul je je afvragen wat dan nog het voordeel aan die HSI is. Nou, geeft in een bocht de juiste koers aan, maar die hoef je eigenlijk gedurende de hele vlucht niet bij te stellen omdat die gekoppeld is aan een Fluxvalve. De Fluxvalve meet constant de magnetische flux en geeft dit door aan de HSI. Deze wordt dan steeds bijgesteld op de juiste magnetische koers. De Fluxvalve is gemonteerd in een van de tippen van de vleugels. Dit om zo veel mogelijk de invloeden van magnetisme veroorzaakt door elektronica tegen te gaan.
Goed... Waar waren we. Ohja, dus dat is wel fijn. Heb je altijd een nauwkeurige magnetische koers! Aangezien je je Directional Gyro ook maar afstelt van wat het magnetische kompas aanwijst... En die wijst ook wel eens wat verkeerd aan aangezien deze dichtbij magnetische bronnen zit...
Goed. Pff, let's continue! Euhm. Dus opgestegen om kwart voor 12 vanaf runway 4R (het zal ook eens niet, oh wacht...). Aangekomen bij de runup area de checks gedaan en geswitched naar de tower frequentie; "bla bla make left base runway 22L". WAAAAT??? Gauw maar gemeld "Falcon Tower, Archer 4188E is ready for departure at runway 4R??" Gelukkig mochten we nog vanaf 4R opstijgen, anders had dat weer 5 minuten gescheeld. Ze waren net begonnen met het omgooien van de banen ivm de wind.
De south-east practice area in gedoken richting Coolidge, Picacho Peak, en door naar Pinal. Voor mij de eerste keer daar, maar in de 8 jaar dat m'n instructeur in Arizona vliegt was dit ook zijn eerste keer op Pinal! Haha. Downwind op, en met de tong uit de mond kijken we naar alle oude 747's, 737's, 727's, 707's, MD80's, DC10's, DC9's, DC8's, Tristars, etc. Pinal is namelijk een opslagplaats voor oude afgedankte "mothballed aircraft".
 |
| Plaatje van Flickr. Tegenwoordig is het er nog een stuk voller. |
Niet zo groot als Davis Monthan airforce base bij Tucson, 30nm verderop, waar er echt duizenden staan, maar toch indrukwekkend om deze ~200 te zien!
Hier 2 touch and goes gedaan en toen weer terug naar Falcon. Onderweg net als op de heenweg "lekker" geluisterd naar 1580AM op de ADF (autmatic direction finder). Dit is het oude systeem waarmee je NDB's (non-directional beacons) kunt ontvangen en daarmee je positie kunt bepalen. Heeel erg veel minder nauwkeurig dan de VOR's (VHF omnidirectional range). Maargoed, hiermee kun je dus ook AM-radio/audio ontvangen als je het signaal uitluisterd in plaats van laat decoderen door de ADF indicator. Is niet echt goede kwaliteit, en ook de muziek die je hoort is weinig interessants, maargoed, je moet toch wat he...
Goed, ik ga pitten! Morgen weer om 5 uur op. 7 uur briefing voor een 1,5 uur solo. Ga maar weer wat landingen doen ergens met een omweggetje.
zaterdag 29 januari 2011
Coolidge
De dag van 12 landingen.
Vandaag stond er weer een 1,5 uur solo op de planning. Dit keer maar eens de standaardveldjes niet te ver van Falcon vandaan bezoeken. Was hier nog niet eerder solo geweest.
Zou eerst vanaf Falcon Field naar Coolidge vliegen, dan door naar Casa Grande en terug naar Falcon. Dat was het plan in ieder geval...
Ben opgestegen om half 8. Aangekomen bij Coolidge meteen het circuit in gedoken om wat landingen te doen. Beviel eigenlijk wel! Gevarieerd met normale, flapless, short field landings en simulated engine failures. Het was lekker rustig weer, geen wind, geen stootje turbulentie dus de landingen waren zo zacht dat ik af en toe heel even begon te twijfelen of ik nou wel of niet al aan de grond stond! Bij een "normale" (positive) landing hoor je duidelijk het piepen door het snelle opspinnen van de wielen maar ook dat geluid was er niet. Echt bizar. Haha :-). Na 11 landingen op Coolidge zat m'n tijd er redelijk op dus ben ik weer snel naar Falcon terug gevlogen. Na precies 1,5 uur en 12 landingen was ik weer thuis. Was het landen eigenlijk nog langer niet zat! Had nog best een uurtje willen stoeien met de Archer. 81J vloog lekker vandaag.
De rest van de dag zag er ongeveer zo uit;
Daarna 's avonds lekker Sushi gegeten! Zeker iets om vaker te doen.
Morgen weer 1,5 uur dual diversion training op een normaal tijdstip, dat scheelt. Half 12 briefen. Ben weer benieuwd waar ik terecht zal komen.
Vandaag stond er weer een 1,5 uur solo op de planning. Dit keer maar eens de standaardveldjes niet te ver van Falcon vandaan bezoeken. Was hier nog niet eerder solo geweest.
Zou eerst vanaf Falcon Field naar Coolidge vliegen, dan door naar Casa Grande en terug naar Falcon. Dat was het plan in ieder geval...
Ben opgestegen om half 8. Aangekomen bij Coolidge meteen het circuit in gedoken om wat landingen te doen. Beviel eigenlijk wel! Gevarieerd met normale, flapless, short field landings en simulated engine failures. Het was lekker rustig weer, geen wind, geen stootje turbulentie dus de landingen waren zo zacht dat ik af en toe heel even begon te twijfelen of ik nou wel of niet al aan de grond stond! Bij een "normale" (positive) landing hoor je duidelijk het piepen door het snelle opspinnen van de wielen maar ook dat geluid was er niet. Echt bizar. Haha :-). Na 11 landingen op Coolidge zat m'n tijd er redelijk op dus ben ik weer snel naar Falcon terug gevlogen. Na precies 1,5 uur en 12 landingen was ik weer thuis. Was het landen eigenlijk nog langer niet zat! Had nog best een uurtje willen stoeien met de Archer. 81J vloog lekker vandaag.
De rest van de dag zag er ongeveer zo uit;
Morgen weer 1,5 uur dual diversion training op een normaal tijdstip, dat scheelt. Half 12 briefen. Ben weer benieuwd waar ik terecht zal komen.
vrijdag 28 januari 2011
Retourtje Marana
Vandaag anderhalf uur de tijd om naar Marana en terug te vliegen. Das erg krap want aan vliegtijd ben je toch wel zo'n 1 uur en 20 minuten onderweg totaal. Het is me gelukt om binnen de 1,5 uur te blijven!
Kon vanmorgen weer redelijk uitslapen. Was om half 11 op school om om 12 uur de lucht in te gaan. Was het voor de verandering een keer rustig bij de duty instructor (normaal sta je echt in de rij om je handtekeningen te krijgen en loop je daardoor vaak wel wat vertraging op), was de kist nog niet terug en moest ik nog een kwartier wachten. Uiteindelijk wel om de geplande tijd opgestegen, maar vaak genoeg staan die Archers alweer een tijdje stil voordat je eindelijk de kans krijgt om in te stappen. Dit keer niet dus.
Was al zo goed als klaar om weg te gaan, had de preflight gedaan, en de cockpit was klaar om te gaan maar er moest nog wat brandstof in. Al met al dingen waar je normaal nooit op hoeft te wachten omdat ik voor de verandering eens vroeg was. Haha.
Goed, om die vlucht naar Marana te doen was het nodig om op een iets hoger brandstofverbruik te vliegen. 11 gallon per uur ipv 9,5. Dit met een powersetting van 2575RPM ipv 2450. Dit leverde ongeveer een toename in de true airspeed op van 8 tot 9 knopen. De moeite waard over een afstand van zo'n 150nm.
Ook heb ik er voor gekozen om niet door te klimmen naar grotere hoogten zoals 6500ft, maar laag te blijven waar de tegenwind minder was en je minder tijd kwijt bent aan klimmen.
Na een tijdje kwam het vliegveld van Marana in zicht. Het was niet druk, dit keer maar 1 vliegtuig in het circuit. De vorige keer toen ik hier was was het veel drukker. Vanaf de cement plant iets zuid-oost van het vliegveld downwind onder een 45 graden hoek aangevlogen voor left traffic runway 12. 1 landing gemaakt, en daarna als de donder terug naar Falcon.
Terug via Chandler. Via deze route snij je een klein stukje af, en kun je een straight in voor runway 4R verwachten. Scheelt weer een minuutje. Na een flapless landing (is hogere snelheid! haha) op Falcon teruggetaxied naar de Sabena ramp. Aangekomen hup parkingbrake erop hup mixture idle-cutoff en gelukkig sprong dit keer niet de hobbs meter nog een tandje verder. Het decimaal getal was al wel iets gekanteld. Denk dat ie binnen een halve minuut wel zou verspringen. Haha. 1,5 uur en 2 landingen erbij vandaag. Was wel weer leuk.
Morgen weer 1,5 uur solo diversion training. Nouja, diversion... Tja, je kunt niet veel diverten in je eentje, aangezien je dan al van te voren weet waar je heen gaat en dan is het niet echt een diversion. En als je in de lucht inderdaad iets gaat bedenken waar je heen wil dan mag je er niet landen omdat je er geen handtekening voor hebt gekregen... Lastig lastig. Oftewel, dit keer maar eens zonder te hard moeten vliegen in 1,5 uur terug kunnen zijn. Ik ga maar weer eens een rondje vliegvelden in de south-east practice area doen. De belangrijkste 2; Coolidge en Casa Grande. Daar een aantal landingen doen en dan weer terug. Is ook wel weer eens grappig.
Ohja, m'n D7000 maakt echt vette foto's. Ze waren weer aan het volleyballen in het zwembad vandaag;
Kon vanmorgen weer redelijk uitslapen. Was om half 11 op school om om 12 uur de lucht in te gaan. Was het voor de verandering een keer rustig bij de duty instructor (normaal sta je echt in de rij om je handtekeningen te krijgen en loop je daardoor vaak wel wat vertraging op), was de kist nog niet terug en moest ik nog een kwartier wachten. Uiteindelijk wel om de geplande tijd opgestegen, maar vaak genoeg staan die Archers alweer een tijdje stil voordat je eindelijk de kans krijgt om in te stappen. Dit keer niet dus.
Was al zo goed als klaar om weg te gaan, had de preflight gedaan, en de cockpit was klaar om te gaan maar er moest nog wat brandstof in. Al met al dingen waar je normaal nooit op hoeft te wachten omdat ik voor de verandering eens vroeg was. Haha.
 | |
| Vandaag |
Ook heb ik er voor gekozen om niet door te klimmen naar grotere hoogten zoals 6500ft, maar laag te blijven waar de tegenwind minder was en je minder tijd kwijt bent aan klimmen.
Na een tijdje kwam het vliegveld van Marana in zicht. Het was niet druk, dit keer maar 1 vliegtuig in het circuit. De vorige keer toen ik hier was was het veel drukker. Vanaf de cement plant iets zuid-oost van het vliegveld downwind onder een 45 graden hoek aangevlogen voor left traffic runway 12. 1 landing gemaakt, en daarna als de donder terug naar Falcon.
Terug via Chandler. Via deze route snij je een klein stukje af, en kun je een straight in voor runway 4R verwachten. Scheelt weer een minuutje. Na een flapless landing (is hogere snelheid! haha) op Falcon teruggetaxied naar de Sabena ramp. Aangekomen hup parkingbrake erop hup mixture idle-cutoff en gelukkig sprong dit keer niet de hobbs meter nog een tandje verder. Het decimaal getal was al wel iets gekanteld. Denk dat ie binnen een halve minuut wel zou verspringen. Haha. 1,5 uur en 2 landingen erbij vandaag. Was wel weer leuk.
Morgen weer 1,5 uur solo diversion training. Nouja, diversion... Tja, je kunt niet veel diverten in je eentje, aangezien je dan al van te voren weet waar je heen gaat en dan is het niet echt een diversion. En als je in de lucht inderdaad iets gaat bedenken waar je heen wil dan mag je er niet landen omdat je er geen handtekening voor hebt gekregen... Lastig lastig. Oftewel, dit keer maar eens zonder te hard moeten vliegen in 1,5 uur terug kunnen zijn. Ik ga maar weer eens een rondje vliegvelden in de south-east practice area doen. De belangrijkste 2; Coolidge en Casa Grande. Daar een aantal landingen doen en dan weer terug. Is ook wel weer eens grappig.
Ohja, m'n D7000 maakt echt vette foto's. Ze waren weer aan het volleyballen in het zwembad vandaag;
donderdag 27 januari 2011
Diversion training
Het was weer tijd voor een dual diversion trainingvlucht vandaag. Om kwart over 9 opgestegen vanaf Falcon met als doel eerst richting de south-east practice area te vliegen waarna m'n instructeur op een willekeurig moment bedacht waar heen te gaan. Het werd het privevliegveldje van Ak Chin. Nog nooit van gehoord, dus eerst maar eens op de kaart zoeken, haha. De koers bekeken, 245 graden, afstand ongeveer 2,5x de lengte van een stuk van m'n pen, dus ongeveer 25nm.... Met deze wind in de rug hebben we ongeveer een groundspeed van 125 knopen... 2nm per minuut, hmmmmm, 11 tot 12 minuten vliegen. Wind correctie hmmmmm + 3 graden rechts. Headingbug ingesteld, timer gezet, en gaan met die banaan. Het was extra lastig om het vliegveldje te vinden, aangezien deze privevliegvelden hier in Amerika niet meer voorstellen dan een gravel baan of vaak een heel smal stripje wat ook als weg dient. Het vliegveldje lag net ergens tussen wat weilanden (ja die zijn hier ook... af en toe...). Als backup de Stanfield VOR getuned en daar de radial 305 ingesteld. Zou ongeveer 9nm DME moeten geven. Na een minuut of 10 had ik het vliegveld nog steeds niet in zicht. Nog ongeveer een minuutje te gaan en de VOR naald was ook al een redelijk stuk onderweg naar het midden. 11,5 minuut onderweg zag ik het vliegveld op een kwart mijl rechts van me liggen. De wind was dus nog iets sterker en cross dan verwacht. M'n instructeur was erg tevreden! :-).
Terug via Chandler. Eerst de Phoenix VOR radial 155 intercepten en tracken om bij Firebird lake uit te komen. Beetje introductie voor IFR. Daarna naar Chandler tower geswitched "Chandler tower, Archer 4188E is overhead Firebird lake with information Charlie for touch and goes". "Archer 88E, Chandler tower, proceed straight to the numbers runway 4L keep the speed up, twin Cessna 3 miles behind you". Gassen! Na 3 touch and goes (o.a. simulated engine failure en een flapless landing) terug naar Falcon. M'n instructeur was ondertussen op de andere radio de Atis aan het afluisteren om te kijken wat het weer was op Falcon. "Wind 360 at 17 knots! Lets head back! That's much more fun!" Dus teruggescheurd tegen de wind in met 130 knopen om een beetje fatsoenlijk vooruit te komen. Ook daar weer een make straight in runway 4R. Eenmaal op de final van 4R; "Archer 88E cancel landing clearance for runway 4R, change to runway 4L, runway 4L cleared touch and go, after touch and go make left traffic". Daarna nog 3 touch and goes was het tijd voor de fullstop. De controller had z'n handen wel vol, net na de touch and go riep ik; Archer 88E next one will be a full stop. Duurde even voordat de controller daar antwoord op kon geven. Op 2000ft MSL ga je je bocht voor crosswind maken ivm geluidsoverlast (600ft agl ipv de standaard 500ft). Precies op dat moment dringend in afwachting op een antwoord riep hij terug; "Archer 88E make left traffic for runway 4R". De bocht ingezet terwijl ik de readback deed, kwam ie terug; "Uhh... yea ok.... ok, continue left traffic but I meant right." Handig! Haha. Even later zat ik op final voor 4R, cleared to land. Laat hij nog net even gauw een extra kist een take-off klaring krijgen voor runway 4R. Ok, niet zo'n probleem, in Amerika kunnen meerdere kisten tegelijk cleared to land zijn ook al is de baan nog niet vrij. Maargoed, kreeg weer; Archer 88E cancel landing clearance. Op heel erg short final (100ft) vlak voordat ik go around zou gaan was ik dan toch weer eindelijk cleared to land. Deed me denken aan dit YouTube filmpje;
1,5 uur gevlogen en weer 7 landingen erbij. Bij de debriefing ging m'n instructeur heel serieus met z'n armen over elkaar zitten; "Alright, debriefing......... *kon z'n lach niet inhouden* alright, keep up this good work, I've not nothing to say except for see ya next time!" Morgen weer 1,5 uur solo cross-country. Ik ga maar weer eens naar Marana. Alweer een tijdje niet geweest;
Terug via Chandler. Eerst de Phoenix VOR radial 155 intercepten en tracken om bij Firebird lake uit te komen. Beetje introductie voor IFR. Daarna naar Chandler tower geswitched "Chandler tower, Archer 4188E is overhead Firebird lake with information Charlie for touch and goes". "Archer 88E, Chandler tower, proceed straight to the numbers runway 4L keep the speed up, twin Cessna 3 miles behind you". Gassen! Na 3 touch and goes (o.a. simulated engine failure en een flapless landing) terug naar Falcon. M'n instructeur was ondertussen op de andere radio de Atis aan het afluisteren om te kijken wat het weer was op Falcon. "Wind 360 at 17 knots! Lets head back! That's much more fun!" Dus teruggescheurd tegen de wind in met 130 knopen om een beetje fatsoenlijk vooruit te komen. Ook daar weer een make straight in runway 4R. Eenmaal op de final van 4R; "Archer 88E cancel landing clearance for runway 4R, change to runway 4L, runway 4L cleared touch and go, after touch and go make left traffic". Daarna nog 3 touch and goes was het tijd voor de fullstop. De controller had z'n handen wel vol, net na de touch and go riep ik; Archer 88E next one will be a full stop. Duurde even voordat de controller daar antwoord op kon geven. Op 2000ft MSL ga je je bocht voor crosswind maken ivm geluidsoverlast (600ft agl ipv de standaard 500ft). Precies op dat moment dringend in afwachting op een antwoord riep hij terug; "Archer 88E make left traffic for runway 4R". De bocht ingezet terwijl ik de readback deed, kwam ie terug; "Uhh... yea ok.... ok, continue left traffic but I meant right." Handig! Haha. Even later zat ik op final voor 4R, cleared to land. Laat hij nog net even gauw een extra kist een take-off klaring krijgen voor runway 4R. Ok, niet zo'n probleem, in Amerika kunnen meerdere kisten tegelijk cleared to land zijn ook al is de baan nog niet vrij. Maargoed, kreeg weer; Archer 88E cancel landing clearance. Op heel erg short final (100ft) vlak voordat ik go around zou gaan was ik dan toch weer eindelijk cleared to land. Deed me denken aan dit YouTube filmpje;
1,5 uur gevlogen en weer 7 landingen erbij. Bij de debriefing ging m'n instructeur heel serieus met z'n armen over elkaar zitten; "Alright, debriefing......... *kon z'n lach niet inhouden* alright, keep up this good work, I've not nothing to say except for see ya next time!" Morgen weer 1,5 uur solo cross-country. Ik ga maar weer eens naar Marana. Alweer een tijdje niet geweest;
 |
| Heen via AJ Landfill (oost), heen en terug via Coolidge, Picacho Peak, terug via Chandler (west) |
woensdag 26 januari 2011
Falcon - Gila Bend - Buckeye - Falcon
Vandaag weer een 2 uur solo cross-country gedaan. Dit keer van Falcon naar Gila Bend, daar 3 landingen gedaan. Toen door naar het noorden naar Buckeye, ook daar een rondje in het circuit gedaan en toen weer terug naar Falcon Field via Chandler.
Eigenlijk niet heel erg veel bijzonders over te vertellen. Om 12 uur opgestegen en koers gezet naar Chandler om vanaf daar naar Maricopa Mountain te vliegen. Het was alweer lekker turbulent. Om 2 uur was ik weer terug op de Sabena Ramp. 1,9 uur gevlogen en 5 landingen verder. Zit nu totaal op precies 50 uur en 123 landingen... Schiet echt lekker op!
Morgen weer 1,5 uur dual diversions. Ben benieuwd wat het gaat worden. :-) om 9 uur briefen, half 10 vliegen.
Eigenlijk niet heel erg veel bijzonders over te vertellen. Om 12 uur opgestegen en koers gezet naar Chandler om vanaf daar naar Maricopa Mountain te vliegen. Het was alweer lekker turbulent. Om 2 uur was ik weer terug op de Sabena Ramp. 1,9 uur gevlogen en 5 landingen verder. Zit nu totaal op precies 50 uur en 123 landingen... Schiet echt lekker op!
 | |
| Vandaag |
dinsdag 25 januari 2011
Solo retourtje Lake Havasu (358nm)
Hoppa! Was weer leuk vandaag. Vanmorgen opgestaan om een acceptabele 6 uur. Even gauw gedoucht en gegeten, 10 minuten gewacht op de allernieuwste winds aloft die om 7 uur uit zou komen om m'n planning af te maken. Gisteravond gewoon nog 2 uur en een kwartier hard zitten plannen om de heen en de terugweg te bedenken. Deze kun je pas 's morgens afmaken met nauwkeuriger weer...
Om half 8 het busje naar school gepakt. 9 uur bij de duty instructor gemeldt en om kwart voor 10 was het 65kts - rotate! Naar Lake Havasu zoals gepland via Carefree, Pleasant Valley, Wickenburg, Alamo Lake, Gene Wash, Chemeheuvi naar Lake Havasu (noordelijke route);
Ik geloof dat de thermiek langzaam aan hier ook weer een beetje op gang begint te komen. Was vanmorgen al vroeg turbulent onder de 4000ft. Heb een paar rake klappen gehad net na de take-off. Onderweg op 6500ft boven de uitgestrekte woestijn niets meer van gemerkt. Zat weer in 4149Y! Wat een heerlijke bak..... Lekker in de relax-stand, mooi uitgetrimd een beetje chillen terwijl het landschap met 225km/h onder je doorschuift. Na anderhalf uur vliegen kwam de stad Lake Havasu in zicht. Het vliegveld moet aangevlogen worden vanaf de westkant ivm geluidsoverlast. Vandaar de planning via het vliegveldje oost van Lake Havasu.
"Lake Havasu traffic, Archer 4149Y is inbound on the 45 for left downwind runway 32, Lake Havasu". Na eerst een landing gedaan te hebben daar kwam m'n fullstop waarna ik de ramp op taxiede. Er zijn daar meerdere FBO's (Fixed Base Operators) waar je kunt tanken en ff kunt zitten. Nog geen meter de ramp op getaxied of er scheuren al 3 golfkarretjes op je af... Wie het eerst is heeft weer wat geld verdiend aan brandstof... Zo gaat het er aan toe. Nouja, gewoon de eerste maar gepakt. Gelukkig de goede, want had al verhalen gehoord dat een van die FBO's wel heel chill is. Gratis slush puppy, popcorn en een lekkere pilots lounge. Haha.
Na binnen gemarshalled te worden gevraagd of ie em tot de tabs kon refuelen waarna ik met hetzelfde golfkarretje over het platform naar de lounge gescheurd werd. Ze waren of erg gastvrij of maar al te blij met weer een klant. Misschien wat van beide. Haha.
Even binnen gezeten, wat gedronken, brandstof betaald met de creditcard van school en weer terug de kist in. Er was nog weer 2 uur te vliegen voor de terugweg die via een wat grotere omweg gevlogen zou worden. Eerst naar het zuiden om daarna naar het oosten te gaan.
Opgestegen om kwart over 12. Geklommen naar 7500ft om weer anderhalf uur over de uitgestrekte woestijn heen te kijken. Wel heel vet op een van de legs.. Had uitgerekend dat een leg 21 minuten en 30 sec zou duren. Toen ik overhead het keerpunt was wou ik de timer resetten en zag tot m'n verbazing dat deze op 21 minuten en 28 sec stond. Te vet! Haha.
Om 2 uur was ik weer terug op Falcon Field. Totaal 3,7 uur gevlogen. 1,9 uur over de heenweg, 1,8 uur over de terugweg.
Morgen nog weer 2 uurtjes solo cross-country. Dezelfde als ik eigenlijk zondag zou doen, die helaas gecanceled moest worden;
Kan weer een beetje uitslapen. Vlieg pas om 12 uur. Half 11 briefen, half 10 op school :).
Om half 8 het busje naar school gepakt. 9 uur bij de duty instructor gemeldt en om kwart voor 10 was het 65kts - rotate! Naar Lake Havasu zoals gepland via Carefree, Pleasant Valley, Wickenburg, Alamo Lake, Gene Wash, Chemeheuvi naar Lake Havasu (noordelijke route);
Ik geloof dat de thermiek langzaam aan hier ook weer een beetje op gang begint te komen. Was vanmorgen al vroeg turbulent onder de 4000ft. Heb een paar rake klappen gehad net na de take-off. Onderweg op 6500ft boven de uitgestrekte woestijn niets meer van gemerkt. Zat weer in 4149Y! Wat een heerlijke bak..... Lekker in de relax-stand, mooi uitgetrimd een beetje chillen terwijl het landschap met 225km/h onder je doorschuift. Na anderhalf uur vliegen kwam de stad Lake Havasu in zicht. Het vliegveld moet aangevlogen worden vanaf de westkant ivm geluidsoverlast. Vandaar de planning via het vliegveldje oost van Lake Havasu.
 |
| Lake Havasu (foto niet zelf gemaakt voor diegenen die alweer zitten te brullen). |
Na binnen gemarshalled te worden gevraagd of ie em tot de tabs kon refuelen waarna ik met hetzelfde golfkarretje over het platform naar de lounge gescheurd werd. Ze waren of erg gastvrij of maar al te blij met weer een klant. Misschien wat van beide. Haha.
Even binnen gezeten, wat gedronken, brandstof betaald met de creditcard van school en weer terug de kist in. Er was nog weer 2 uur te vliegen voor de terugweg die via een wat grotere omweg gevlogen zou worden. Eerst naar het zuiden om daarna naar het oosten te gaan.
Opgestegen om kwart over 12. Geklommen naar 7500ft om weer anderhalf uur over de uitgestrekte woestijn heen te kijken. Wel heel vet op een van de legs.. Had uitgerekend dat een leg 21 minuten en 30 sec zou duren. Toen ik overhead het keerpunt was wou ik de timer resetten en zag tot m'n verbazing dat deze op 21 minuten en 28 sec stond. Te vet! Haha.
Om 2 uur was ik weer terug op Falcon Field. Totaal 3,7 uur gevlogen. 1,9 uur over de heenweg, 1,8 uur over de terugweg.
Morgen nog weer 2 uurtjes solo cross-country. Dezelfde als ik eigenlijk zondag zou doen, die helaas gecanceled moest worden;
maandag 24 januari 2011
Diversions
Zondag zou ik een solo van 2 uur doen. Helaas heb ik die moeten cancelen. Was om 4 uur opgestaan om om half 7 te briefen, maar al heel gauw was duidelijk dat de wind buiten onze limieten viel. Vlagen tot 30 knopen... Het zou in de middag beter worden, dus we hebben uitgesteld tot 2 uur. Om kwart voor 6 m'n bedje weer in gekropen om om kwart over 8 weer wakker te worden :P Heerlijk. Helaas was de wind om 3 uur nog steeds niet minder geworden dus heb ik toen moeten cancelen.
Maandag stond er een 1,5 uur dual op het rooster. Heerlijk uitgeslapen om 8 uur wakker geworden. Om half 10 naar het vliegveld om om 11 uur met m'n instructeur de south-east practice area in te vliegen richting Coolidge, waar hij ineens mij opdracht gaf om uit te wijken naar Phoenix Regional. Je berekent dan in de lucht de koers, afstand, windcorrecties, tijd en brandstofverbruik over de nieuwe route. Geeft even wat extra workload, maar als je je kist gewoon netjes hebt uitgetrimd kun je alles eigenlijk gewoon loslaten zodat je bezig kunt met andere dingen... Als je tenminste voor de verandering geen afgetrapte kromme kist hebt. Ik had eindelijk weer eens Archer 4149Y! Wat een heerlijke bak... Dit natuurlijk wel terwijl je constant ook op let op andere kisten in de lucht... De berekeningen waren binnen 3 graden nauwkeurig en ook de tijd zat op 20 seconden goed :)
Op Phoenix Regional een hele lading landingen gedaan. Leuk veldje. Het is een beetje verlaten, althans zo lijkt het. Er groeit gras tussen de spleten van de betonbaan waar overigens geen lijnen of wat dan ook op staat, behalve de baan nummers. Ook is deze baan lekker smal. Is een goeie oefening om performance landings/short field landings op te oefenen. Dat hebben we dan ook goed benut. Steeds met een half krijsende stallwarning aan binnen komen en de kist zo kort mogelijk neer zetten na de nummers. Vol in de remmen. Erg leuk om te doen!
Daarna weer terug naar Falcon Field via Chandler. Scheelt een hoop omvliegen. Na ook daar nog een laatste short-field landing waren we na 1,5 uur en 6 landingen weer thuis. Leuke vlucht!
Morgen wordt een speciale dag... Ik stond ingeroosterd voor 2 solo cross-countries van beide 2 uur, met een pauze van 2 uur daartussen. Vond die pauze niet zo heel erg zinvol, dus heb eerst m'n instructeur en daarna dispatch/schedulers opgebeld om te vragen of dat anders kon. Ik ga nu 2 uur heen, 2 uur terug naar Lake Havasu! Heel vet! Lake Havasu ligt op ongeveer 160nm noordwest van Phoenix. Ongeveer 1 uur en 40 min vliegen. Dan land ik daar, even chillen in een van de vele crew lounges, refuelen, lunchen en dan weer terug naar huis! Heb er heel veel zin in. Eigenlijk doe je dit ook voor je 300nm vlucht die vlak voor je VFR eindcheck, maar nu al wat eerder! Kan niet wachten. De route die ik gepland heb ziet er zo uit;
Noordelijke route is de heenweg, zuidelijke route de terugweg. Van Falcon naar Carefree, Wickenburg, Alamo Lake, Gene Wash, Chemeheuvi, Lake Havasu. Dan terug van Lake Havasu naar Chemeheuvi, Avi Suquilla, Quartzsite, een verlaten vliegveld, Buckeye, bergtop, Chandler en weer thuis. Ik vertrek om half 10 vanaf Falcon Field, om rond een uur of 2 weer op Falcon thuis te zijn. Kan dan in ieder geval een beetje uitslapen (6 uur :P)
Ohja... Wat gaat het hier weer tiefus hard! Heb uitgerekend dat ik m'n VFR eindcheck (70 uurs check) op 8 februari heb! Zat even later te bladeren in ons roosterprogramma waar het vermoeden bevestigd werd... Slik:
Maandag stond er een 1,5 uur dual op het rooster. Heerlijk uitgeslapen om 8 uur wakker geworden. Om half 10 naar het vliegveld om om 11 uur met m'n instructeur de south-east practice area in te vliegen richting Coolidge, waar hij ineens mij opdracht gaf om uit te wijken naar Phoenix Regional. Je berekent dan in de lucht de koers, afstand, windcorrecties, tijd en brandstofverbruik over de nieuwe route. Geeft even wat extra workload, maar als je je kist gewoon netjes hebt uitgetrimd kun je alles eigenlijk gewoon loslaten zodat je bezig kunt met andere dingen... Als je tenminste voor de verandering geen afgetrapte kromme kist hebt. Ik had eindelijk weer eens Archer 4149Y! Wat een heerlijke bak... Dit natuurlijk wel terwijl je constant ook op let op andere kisten in de lucht... De berekeningen waren binnen 3 graden nauwkeurig en ook de tijd zat op 20 seconden goed :)
Op Phoenix Regional een hele lading landingen gedaan. Leuk veldje. Het is een beetje verlaten, althans zo lijkt het. Er groeit gras tussen de spleten van de betonbaan waar overigens geen lijnen of wat dan ook op staat, behalve de baan nummers. Ook is deze baan lekker smal. Is een goeie oefening om performance landings/short field landings op te oefenen. Dat hebben we dan ook goed benut. Steeds met een half krijsende stallwarning aan binnen komen en de kist zo kort mogelijk neer zetten na de nummers. Vol in de remmen. Erg leuk om te doen!
Daarna weer terug naar Falcon Field via Chandler. Scheelt een hoop omvliegen. Na ook daar nog een laatste short-field landing waren we na 1,5 uur en 6 landingen weer thuis. Leuke vlucht!
Morgen wordt een speciale dag... Ik stond ingeroosterd voor 2 solo cross-countries van beide 2 uur, met een pauze van 2 uur daartussen. Vond die pauze niet zo heel erg zinvol, dus heb eerst m'n instructeur en daarna dispatch/schedulers opgebeld om te vragen of dat anders kon. Ik ga nu 2 uur heen, 2 uur terug naar Lake Havasu! Heel vet! Lake Havasu ligt op ongeveer 160nm noordwest van Phoenix. Ongeveer 1 uur en 40 min vliegen. Dan land ik daar, even chillen in een van de vele crew lounges, refuelen, lunchen en dan weer terug naar huis! Heb er heel veel zin in. Eigenlijk doe je dit ook voor je 300nm vlucht die vlak voor je VFR eindcheck, maar nu al wat eerder! Kan niet wachten. De route die ik gepland heb ziet er zo uit;
Noordelijke route is de heenweg, zuidelijke route de terugweg. Van Falcon naar Carefree, Wickenburg, Alamo Lake, Gene Wash, Chemeheuvi, Lake Havasu. Dan terug van Lake Havasu naar Chemeheuvi, Avi Suquilla, Quartzsite, een verlaten vliegveld, Buckeye, bergtop, Chandler en weer thuis. Ik vertrek om half 10 vanaf Falcon Field, om rond een uur of 2 weer op Falcon thuis te zijn. Kan dan in ieder geval een beetje uitslapen (6 uur :P)
Ohja... Wat gaat het hier weer tiefus hard! Heb uitgerekend dat ik m'n VFR eindcheck (70 uurs check) op 8 februari heb! Zat even later te bladeren in ons roosterprogramma waar het vermoeden bevestigd werd... Slik:
| Last Flown | Next Check Ride | ||
| 24 JAN 2011 | 08 FEB 2011 |
zaterdag 22 januari 2011
Rondje Phoenix
Vandaag eindelijk weer eens op een fatsoenlijk tijdstip kunnen opstaan... 8 uur ging m'n wekker. Nadeel van elke ochtend om 4 uur moeten opstaan is dat je vanaf 5 uur zit te stressen dat je je niet moet verslapen omdat je steeds om de 20 min wakker wordt... Zucht :P
Had voor vandaag een rondje Phoenix in gedachten. Via Carefree Skyranch, Pleasant Valley naar Wickenburg waar ik 3 landingen heb gedaan. Toen door naar Buckeye waar ik 2 landingen gedaan heb en daarna via Chandler terug naar huis;
Het was erg druk bij Buckeye. Daar vliegen altijd een heleboel studenten van de EPST en van Lufthansa die gestationeerd zijn op het vliegveld Goodyear, een stukje verder richting Phoenix. Ik zat vandaag dan ook met nog 6 andere kisten in het circuit daar. Was flink druk op de frequentie aangezien je op een ongecontroleerd veld steeds je positie verteld in het circuit. Ratelde maar door...
Op de terugweg via Chandler was ik inmiddels door al die landingen redelijk krap in tijd. Daarom het laatste stuk van Chandler naar Falcon Field (12nm) met 130 knopen gevlogen. Vond de controller ook wel prettig aangezien hij me vanaf Chandler een "keep the speed up, fly straight to the numbers for runway 4R" gaf. Prima. Ik zat al op 2,0 uur op de Hobbs meter toen ik nog 5 mijl moest vliegen... Werd dus eigenlijk al onmogelijk om binnen de 2,0 uur te blijven. Toch geprobeerd. Na de landing stond de urenteller nog steeds op 2,0 uur. Net toen ik was aangekomen op de Sabena Ramp en ik m'n mixture naar idle-cutoff bracht en de motor de laatste 2 slagen maakte sloeg de teller op 2,1 uur. Zucht. Jammer... Weer 6 gratis minuten weggegeven voor de volgende die na mij op de kist vliegt...
Voor morgen staat er opnieuw een solo cross-country van 2 uur op de planning. Gaat echt super hard nu. Zit inmiddels op 42,9 uur met 109 landingen! Heb voor morgen deze route in gedachten: Falcon Field, Chandler, Maricopa mountain, Gila Bend, Buckeye, Sierra Estrella mountain peak, Chandler, Falcon Field:
Ben dan van plan om op Gila Bend en Buckeye beide 3 landingen te doen. Misschien meer als ik de tijd heb. Dit rondje duurt zonder landingen ongeveer een uur en 20 minuten.
Guess what.... Om 4 uur gaat m'n wekker weer! Jeeeeeeeeej.............. Weltrusten (21:18 uur)....
Had voor vandaag een rondje Phoenix in gedachten. Via Carefree Skyranch, Pleasant Valley naar Wickenburg waar ik 3 landingen heb gedaan. Toen door naar Buckeye waar ik 2 landingen gedaan heb en daarna via Chandler terug naar huis;
Het was erg druk bij Buckeye. Daar vliegen altijd een heleboel studenten van de EPST en van Lufthansa die gestationeerd zijn op het vliegveld Goodyear, een stukje verder richting Phoenix. Ik zat vandaag dan ook met nog 6 andere kisten in het circuit daar. Was flink druk op de frequentie aangezien je op een ongecontroleerd veld steeds je positie verteld in het circuit. Ratelde maar door...
Op de terugweg via Chandler was ik inmiddels door al die landingen redelijk krap in tijd. Daarom het laatste stuk van Chandler naar Falcon Field (12nm) met 130 knopen gevlogen. Vond de controller ook wel prettig aangezien hij me vanaf Chandler een "keep the speed up, fly straight to the numbers for runway 4R" gaf. Prima. Ik zat al op 2,0 uur op de Hobbs meter toen ik nog 5 mijl moest vliegen... Werd dus eigenlijk al onmogelijk om binnen de 2,0 uur te blijven. Toch geprobeerd. Na de landing stond de urenteller nog steeds op 2,0 uur. Net toen ik was aangekomen op de Sabena Ramp en ik m'n mixture naar idle-cutoff bracht en de motor de laatste 2 slagen maakte sloeg de teller op 2,1 uur. Zucht. Jammer... Weer 6 gratis minuten weggegeven voor de volgende die na mij op de kist vliegt...
Voor morgen staat er opnieuw een solo cross-country van 2 uur op de planning. Gaat echt super hard nu. Zit inmiddels op 42,9 uur met 109 landingen! Heb voor morgen deze route in gedachten: Falcon Field, Chandler, Maricopa mountain, Gila Bend, Buckeye, Sierra Estrella mountain peak, Chandler, Falcon Field:
Guess what.... Om 4 uur gaat m'n wekker weer! Jeeeeeeeeej.............. Weltrusten (21:18 uur)....
vrijdag 21 januari 2011
Retourtje Ryan (S31)
Vandaag een solo cross country naar Ryan gedaan en terug.
Was alweer belachelijk vroeg op school vanmorgen. Kwart over 5 vertrok ik van huis, om om 8 uur de lucht in te gaan met de Archer. Nadeel van zo vroeg 's morgens is dat als je richting het zuid-oosten gaat je de zon constant recht in je gezicht hebt. Nouja, als het licht niet al grotendeels wordt gebroken door het bekraste raam.... Je ziet echt zo weinig... Niet echt prettig.
De route ging zoals gepland via AJ Landfill naar Coolidge, naar Picacho Peak, Silver Bell mining en dan Ryan;
De terugweg precies hetzelfde. In 3 landingen gedaan op Ryan. Leuk veld! Goede en erg aardige controllers. Na precies 2 uur was ik weer terug op Falcon. Ging weer lekker, planning klopte weer op de graad en halve minuut nauwkeurig.
Morgen weer 2 uur solo cross-country. Dit keer een rondje rond Phoenix met landingen op Wickenburg en Buckeye;
Tegen de klok in; Falcon Field, Carefree, Pleasant Valley, Wickenburg (landing), Buckeye (landing), bergtop, Chandler, Falcon Field.
Was alweer belachelijk vroeg op school vanmorgen. Kwart over 5 vertrok ik van huis, om om 8 uur de lucht in te gaan met de Archer. Nadeel van zo vroeg 's morgens is dat als je richting het zuid-oosten gaat je de zon constant recht in je gezicht hebt. Nouja, als het licht niet al grotendeels wordt gebroken door het bekraste raam.... Je ziet echt zo weinig... Niet echt prettig.
De route ging zoals gepland via AJ Landfill naar Coolidge, naar Picacho Peak, Silver Bell mining en dan Ryan;
De terugweg precies hetzelfde. In 3 landingen gedaan op Ryan. Leuk veld! Goede en erg aardige controllers. Na precies 2 uur was ik weer terug op Falcon. Ging weer lekker, planning klopte weer op de graad en halve minuut nauwkeurig.
Morgen weer 2 uur solo cross-country. Dit keer een rondje rond Phoenix met landingen op Wickenburg en Buckeye;
donderdag 20 januari 2011
40 uurs check
Vandaag de 40 uurs check gehad. Geslaagd!
Om 5 uur opgestaan om om 6 uur fris op school te staan. Na de meteo en mass en balance gedaan te hebben was het tijd voor het eerste gedeelte van de 40 uurs check; mondelinge theorie. Viel gelukkig nogal mee. Na wat kaartvragen was het wel best. Naar de Archer om te pre-flighten waar het duidelijk werd dat de motor niet genoeg olie had. Even langs maintenance en het werd weer aangevuld. Prima... Opgestegen om 8 uur om naar de south-east practice area te gaan. Tijd voor wat steep turns, slow flight, en verschillende soorten stalls. Ineens trok m'n instructeur het gas dicht. Simulated engine failure. Rittenhouse was het enige landbare terrein, dus daarheen gekoerst om een downwind te vliegen. Kwam weer perfect uit! Net als maandag met m'n solo.
Daarna was het weer tijd om terug te gaan naar Falcon voor 1 touch and go. Een short field landing op de 2e streep op de centerline gemikt. Right on! Daarna nog een flapless landing gemaakt en teruggetaxied naar de Sabena Ramp.
Tijdens de debriefing werd mijn vermoeden bevestigd en was het duidelijk dat ik ruim geslaagd was. Op naar de 70 uurs check en de eerste gouden strepen!
Eerst nog wat cross-countries. Nog een week of 4 te gaan en dan zit het VFR gedeelte (op zicht vliegen) er alweer op als dit tempo zo door gaat.
De komende 3 vluchten worden eerst weer 3 solo cross-countries van 2 uur per stuk. Morgen naar Ryan, bij Tucson. Weer vroeg opstaan, want ik moet om 0715 briefen. Deze route, heen en terug hetzelfde;
Om 5 uur opgestaan om om 6 uur fris op school te staan. Na de meteo en mass en balance gedaan te hebben was het tijd voor het eerste gedeelte van de 40 uurs check; mondelinge theorie. Viel gelukkig nogal mee. Na wat kaartvragen was het wel best. Naar de Archer om te pre-flighten waar het duidelijk werd dat de motor niet genoeg olie had. Even langs maintenance en het werd weer aangevuld. Prima... Opgestegen om 8 uur om naar de south-east practice area te gaan. Tijd voor wat steep turns, slow flight, en verschillende soorten stalls. Ineens trok m'n instructeur het gas dicht. Simulated engine failure. Rittenhouse was het enige landbare terrein, dus daarheen gekoerst om een downwind te vliegen. Kwam weer perfect uit! Net als maandag met m'n solo.
Daarna was het weer tijd om terug te gaan naar Falcon voor 1 touch and go. Een short field landing op de 2e streep op de centerline gemikt. Right on! Daarna nog een flapless landing gemaakt en teruggetaxied naar de Sabena Ramp.
Tijdens de debriefing werd mijn vermoeden bevestigd en was het duidelijk dat ik ruim geslaagd was. Op naar de 70 uurs check en de eerste gouden strepen!
Eerst nog wat cross-countries. Nog een week of 4 te gaan en dan zit het VFR gedeelte (op zicht vliegen) er alweer op als dit tempo zo door gaat.
De komende 3 vluchten worden eerst weer 3 solo cross-countries van 2 uur per stuk. Morgen naar Ryan, bij Tucson. Weer vroeg opstaan, want ik moet om 0715 briefen. Deze route, heen en terug hetzelfde;
woensdag 19 januari 2011
Nikon D7000
Geen vliegblogje dit keer. Weinig te melden; vandaag een korte (20min) briefing gehad van maintenance over wat opheldering/vernieuwing van de regeltjes omrent de MEL (Minimum Equipment List). Morgen m'n 40 uurs check. Helaas vroeg opstaan, want ik moet om 0655 fris op school staan om eerst een zooi mondelinge theoretische vragen over de FAA regelgeving, luchtruim, de Piper Archer en luchtvaartkaarten te beantwoorden. Daarna een uurtje vliegen en daarna staat er weer een uur debriefing, maar ik denk niet dat dat een uur gaat kosten.
Voor de rest vandaag nog weer een lading foto's met m'n Nikon D7000 gemaakt. Wat een donders vette camera! Haha. Hier een link naar selectie foto's op maximale kwaliteit en formaat (ongeveer 10mb per stuk jpg, behalve de laatste paar, die waren nog op "standaard" kwaliteit geschoten)
Voor de rest vandaag nog weer een lading foto's met m'n Nikon D7000 gemaakt. Wat een donders vette camera! Haha. Hier een link naar selectie foto's op maximale kwaliteit en formaat (ongeveer 10mb per stuk jpg, behalve de laatste paar, die waren nog op "standaard" kwaliteit geschoten)
dinsdag 18 januari 2011
Uurtje solo
Vandaag een uurtje solo in de south-east practice area. Om 8 uur opgestegen. Aangekomen in de practice area eerst wat stalls en steep turns gedaan. Daarna een simulated engine failure bij Rittenhouse die eigenlijk echt perfect ging. Kwam overal precies goed uit. Daarna weer geklommen en naar Gateway gevlogen voor een landing, m'n mooiste ooit al zeg ik het zelf. Haha. Na 45 min weer richting Falcon Field gevlogen om na precies een uur de motor weer uit te zetten. Ging echt heel lekker vandaag. Moet wel goed komen met die 40 uurs check.
Voor de rest weinig te melden eigenlijk. Woensdag soort van vrije dag. We moeten om 12 uur even een uurtje naar school voor een briefing. Donderdag verwacht ik m'n 40 uurs check, daarna weer een aantal solo navigatievluchten...
Voor de rest weinig te melden eigenlijk. Woensdag soort van vrije dag. We moeten om 12 uur even een uurtje naar school voor een briefing. Donderdag verwacht ik m'n 40 uurs check, daarna weer een aantal solo navigatievluchten...
maandag 17 januari 2011
Opnieuw Gila Bend
Vandaag opnieuw naar Gila Bend genavigeerd. Dit keer met m'n instructeur op de rechter stoel. De route was zoals zaterdag (cancel) gepland;
Niet erg veel bijzonders te melden over deze vlucht. Het was erg rustig bovenin, met een hele dikke inversielaag op 3000ft. Aangekomen bij Gila Bend 1 touch and go gemaakt, waarna we een soort van diversion deden. We sloegen de 2 keerpunten "Flying Bucket" en Phoenix Regional over en gingen vanaf daar direct naar Chandler. Even de nieuwe koers bekeken en puur op het terrein genavigeerd in plaats van dead reckoning. We kwamen hier over Estrella Sailport. Een zweefvliegveld waar ik over een tijdje ook een vluchtje ga maken. Ben bezig met het omzetten van m'n Nederlandse Zweefvliegbewijs om te zetten naar een Amerikaanse. Is na een 3 maanden wachten bijna geregeld! Er waren daar ook zweefvliegers actief vandaag. Een Fox die aerobatics deed, en een andere kist achter de sleepkist.
Even na de stad van Maricopa trok m'n instructeur het gas dicht. Simulated engine failure. Dus zweefvliegen! Yay! Leuk! Haha, we zaten in de buurt van een private airstrip, waar ik em op neer had gezet als de motor het daadwerkelijk niet zou doen. Op short final op boomtophoogte gas er weer op en verder naar Chandler voor de fullstop op Falcon.
Voor morgen staat er weer een solo op het programma. Een navigatie van 1 uurtje. Niet veel te doen dus. Ik ga maar wat bovenwerk doen in de south-east practice area, weer wat stalls, steep turns, een simulated engine failure op Rittenhouse. Een verlaten en overwoekerd oud vliegveld waar de banen nog net zichtbaar zijn, waar nu alleen nog een helipad is. Kun je em nog wel aardig aan de grond zetten zonder te veel schade als dat nodig zou zijn. Daarna weer klimmen voor een landing op Gateway gevold door een north departure to Falcon Field.
Dat is het plan in ieder geval. Dit ter voorbereiding op de 40 uurs check die ik waarschijnlijk donderdag heb. Misschien zelfs al wel woensdag, maar een dagje vrij voor wat theorie stampen zou wel prettig zijn...
Niet erg veel bijzonders te melden over deze vlucht. Het was erg rustig bovenin, met een hele dikke inversielaag op 3000ft. Aangekomen bij Gila Bend 1 touch and go gemaakt, waarna we een soort van diversion deden. We sloegen de 2 keerpunten "Flying Bucket" en Phoenix Regional over en gingen vanaf daar direct naar Chandler. Even de nieuwe koers bekeken en puur op het terrein genavigeerd in plaats van dead reckoning. We kwamen hier over Estrella Sailport. Een zweefvliegveld waar ik over een tijdje ook een vluchtje ga maken. Ben bezig met het omzetten van m'n Nederlandse Zweefvliegbewijs om te zetten naar een Amerikaanse. Is na een 3 maanden wachten bijna geregeld! Er waren daar ook zweefvliegers actief vandaag. Een Fox die aerobatics deed, en een andere kist achter de sleepkist.
Even na de stad van Maricopa trok m'n instructeur het gas dicht. Simulated engine failure. Dus zweefvliegen! Yay! Leuk! Haha, we zaten in de buurt van een private airstrip, waar ik em op neer had gezet als de motor het daadwerkelijk niet zou doen. Op short final op boomtophoogte gas er weer op en verder naar Chandler voor de fullstop op Falcon.
Voor morgen staat er weer een solo op het programma. Een navigatie van 1 uurtje. Niet veel te doen dus. Ik ga maar wat bovenwerk doen in de south-east practice area, weer wat stalls, steep turns, een simulated engine failure op Rittenhouse. Een verlaten en overwoekerd oud vliegveld waar de banen nog net zichtbaar zijn, waar nu alleen nog een helipad is. Kun je em nog wel aardig aan de grond zetten zonder te veel schade als dat nodig zou zijn. Daarna weer klimmen voor een landing op Gateway gevold door een north departure to Falcon Field.
Dat is het plan in ieder geval. Dit ter voorbereiding op de 40 uurs check die ik waarschijnlijk donderdag heb. Misschien zelfs al wel woensdag, maar een dagje vrij voor wat theorie stampen zou wel prettig zijn...
zondag 16 januari 2011
Weer 2 solo cross-countries
Had gisteravond geen tijd en puf meer om een blogje over zaterdag te schrijven. Dus nu een gecombineerde.
Zaterdag
Zaterdagmorgen weer veeeeeeeeeels te vroeg opgestaan om 4 uur. Vrijdagavond had ik de route al op de kaart ingetekend en de afstanden en koersen berekend, maar 's morgens is er nog genoeg te doen voor de vlucht. Ik was om 0630 uur ingepland voor de briefing en dan om een uur of 7- half 8 vliegen. Gauw gedoucht, broodje naar binnen gestampt en toen weer online de winds aloft en temperaturen bekeken (wind richting en snelheid op hoogte). Met deze informatie kun je de TAS (true airspeeds) en je groundspeeds uitrekenen en de wind correction angles berekenen. Eenmaal dit gedaan weet je hoe lang je per leg en over je vlucht gaat doen, waarna je de brandstofberekeningen gaat doen. Dan begint het er aardig op te lijken en kun je de rest van de kaart intekenen; de magnetic headings, tijden en de 3-minute marks op de route tekenen.
Vervolgens kun je pas op school weer verder met de rest. Als je een kist toegewezen hebt gekregen bij het inchecken dan kun je de compass headings uitrekenen aan de hand van de deviatietabellen die op school aanwezig zijn. Dan ben je eindelijk klaar met het navigatiegedeelte. Nu is het tijd voor de mass and balance, performance berkeningen en de rest van het weer bekijken. Al met al ben je hier ook nog wel een half uur mee bezig. Als laatste is het tijd om je flightplan te filen. We bellen hiervoor naar 1-800-WXBRIEF en krijgen een briefer aan de telefoon waarna je een hele lijst met gegevens verteld terwijl hij dat lekker achter z'n pc'tje in zit te ratelen.....
Goed, de route die ik gevlogen heb zaterdag is iets anders geworden. In verband met intensieve para-activiteiten op Eloy heb ik een last minute verandering gemaakt in m'n route om Eloy te vermijden. De gevlogen route was als volgt: Falcon field - Whiskey - Antennes tussen bergen :P - Marana (landing) - Carranza - Gila Bend (landing) - Chandler - Falcon field;
Na poosje vliegen kwam ik in de buurt van Marana. Tijd om uit te gaan luisteren op de frequentie. Marana is een ongecontroleerd veld, maar toch best druk veld. Toen ik daar was waren er toch zo'n 6 of 7 vliegtuigen onderweg van of naar het veld, en een aantal in het circuit. Heb me daar gemeld en me tussen het andere verkeer gevoegd om een linkerhand circuit voor runway 12 te doen:
Na een landing direct teruggetaxied naar het begin van de baan om weer op te stijgen om de weg richting Gila Bend te vervolgen.
Daarna op Gila bend nog een fullstop taxiback gemaakt. Ook dat veld is ongecontroleerd, dus weer gemeld op de algemene lokale frequentie. Daar was alleen een Piper Pawnee sproeivliegtuig aan het vliegen. Nadat ik net weer vertrokken was kwam er nog een andere Crashna landen.
Goed, dus weer verder naar Chandler om vanaf daar Falcon field aan te kunnen vliegen voor de fullstop. Na 2,5uur was ik weer terug en had ik er 216nm op zitten (400km).
Ik zou in de middag nog een dual cross-country doen met m'n instructeur, maar die hebben we moeten cancellen omdat m'n instructeur in de ochtend een hele lange IFR vlucht naar Palm Springs had gedaan die nogal was uitgelopen vanwege tegenwind en een motor die niet wilde starten daar... Helaas, maar die doen we maandag dan. Wel 4 uur voor niets op school zitten wachten, maarja...
Zondag
Vanmorgen opnieuw om 4 uur opgestaan om weer de planning af te maken. Dit keer een 1,5 uur solo van Falcon via Chandler, via Maricopa Mountain naar Gila Bend, en weer terug via dezelfde route;
Totaal 120nm (222km). Ben om kwart voor 8 opgestegen. Eenmaal geklommen naar 3500ft om over de controlzone van Chandler te vliegen was het tijd om Prescott Radio op te roepen om m'n flightplan te openen.
Ik zat vandaag in een oude brakke Archer, nouja, vliegen deed ie prima. Maar kwa instrumenten was het 3 keer niets. Een kompasje en directional gyro, slechts 1 radio, geen gps, geen ADF. Wel een VOR ontvanger.... Hmm! That 'll work! Eenmaal Maricopa Mountain gepasseerd, de VOR van Gila Bend getuned en radial 055 ingesteld vanaf Gila Bend, even identificeren door de 3 letterige morse code, en de naald stond in het midden! Perfect op koers. Wel grappig om te zien dat het inderdaad werkt zoals we geleerd hebben in Hoofddorp op school, en zoals in flight simulator. Natuurlijk wist ik al lang dat ik goed zat, aangezien ik met de kaart op schoot zo weet waar ik zit.
Aangekomen in de buurt van Gila Bend was er geen ander verkeer. Eerst een normale landing gemaakt, teruggetaxied en opnieuw opgestegen, daarna een simulated engine failure, dus gas dicht op downwind en zweefvliegen :). Was leuk om weer eens te doen. Na deze landing teruggetaxied om weer op te stijgen om terug te vliegen naar Falcon via dezelfde route als de heenweg.
Aangekomen vlak voor Falcon was het nogal druk op de frequentie. Ik was al vrij dicht bij het veld, maar ik was pas number 4 voor een straight in op runway 4R, terwijl de rest van de kisten nog hun downwind moesten afvliegen. Ik moest daarom van de toren ook minimum practical forward airspeed vliegen. Zogezegd zogedaan, tandje flaps geselecteerd en op 1400ft met 70kts cruisen i.p.v. normaal 100 knopen. Scheelt toch weer. Ondertussen waren er alweer 2 geland, waarna ik number 2 was voor de straight in.
Na de landing teruggetaxied, m'n flightplan geclosed (als je dat niet binnen 30 minuten na je geplande aankomsttijd doet gaan de reddingsdiensten je zoeken).
Maandag staat er dus de 2 uurs dual cross-country op de planning. Heb de planning al gemaakt na m'n vlucht op zaterdag, dus daar hoef ik in ieder geval niet zo veel meer voor te doen.
Klik hier voor foto's van de cross-country dual naar Bullhead van 13 januari, vanuit achterin de Archer.
Zaterdag
Zaterdagmorgen weer veeeeeeeeeels te vroeg opgestaan om 4 uur. Vrijdagavond had ik de route al op de kaart ingetekend en de afstanden en koersen berekend, maar 's morgens is er nog genoeg te doen voor de vlucht. Ik was om 0630 uur ingepland voor de briefing en dan om een uur of 7- half 8 vliegen. Gauw gedoucht, broodje naar binnen gestampt en toen weer online de winds aloft en temperaturen bekeken (wind richting en snelheid op hoogte). Met deze informatie kun je de TAS (true airspeeds) en je groundspeeds uitrekenen en de wind correction angles berekenen. Eenmaal dit gedaan weet je hoe lang je per leg en over je vlucht gaat doen, waarna je de brandstofberekeningen gaat doen. Dan begint het er aardig op te lijken en kun je de rest van de kaart intekenen; de magnetic headings, tijden en de 3-minute marks op de route tekenen.
Vervolgens kun je pas op school weer verder met de rest. Als je een kist toegewezen hebt gekregen bij het inchecken dan kun je de compass headings uitrekenen aan de hand van de deviatietabellen die op school aanwezig zijn. Dan ben je eindelijk klaar met het navigatiegedeelte. Nu is het tijd voor de mass and balance, performance berkeningen en de rest van het weer bekijken. Al met al ben je hier ook nog wel een half uur mee bezig. Als laatste is het tijd om je flightplan te filen. We bellen hiervoor naar 1-800-WXBRIEF en krijgen een briefer aan de telefoon waarna je een hele lijst met gegevens verteld terwijl hij dat lekker achter z'n pc'tje in zit te ratelen.....
Goed, de route die ik gevlogen heb zaterdag is iets anders geworden. In verband met intensieve para-activiteiten op Eloy heb ik een last minute verandering gemaakt in m'n route om Eloy te vermijden. De gevlogen route was als volgt: Falcon field - Whiskey - Antennes tussen bergen :P - Marana (landing) - Carranza - Gila Bend (landing) - Chandler - Falcon field;
 | ||
| Zaterdag 15/1 |
Daarna op Gila bend nog een fullstop taxiback gemaakt. Ook dat veld is ongecontroleerd, dus weer gemeld op de algemene lokale frequentie. Daar was alleen een Piper Pawnee sproeivliegtuig aan het vliegen. Nadat ik net weer vertrokken was kwam er nog een andere Crashna landen.
Goed, dus weer verder naar Chandler om vanaf daar Falcon field aan te kunnen vliegen voor de fullstop. Na 2,5uur was ik weer terug en had ik er 216nm op zitten (400km).
Ik zou in de middag nog een dual cross-country doen met m'n instructeur, maar die hebben we moeten cancellen omdat m'n instructeur in de ochtend een hele lange IFR vlucht naar Palm Springs had gedaan die nogal was uitgelopen vanwege tegenwind en een motor die niet wilde starten daar... Helaas, maar die doen we maandag dan. Wel 4 uur voor niets op school zitten wachten, maarja...
Zondag
Vanmorgen opnieuw om 4 uur opgestaan om weer de planning af te maken. Dit keer een 1,5 uur solo van Falcon via Chandler, via Maricopa Mountain naar Gila Bend, en weer terug via dezelfde route;
 |
| Retourtje Gila Bend |
Ik zat vandaag in een oude brakke Archer, nouja, vliegen deed ie prima. Maar kwa instrumenten was het 3 keer niets. Een kompasje en directional gyro, slechts 1 radio, geen gps, geen ADF. Wel een VOR ontvanger.... Hmm! That 'll work! Eenmaal Maricopa Mountain gepasseerd, de VOR van Gila Bend getuned en radial 055 ingesteld vanaf Gila Bend, even identificeren door de 3 letterige morse code, en de naald stond in het midden! Perfect op koers. Wel grappig om te zien dat het inderdaad werkt zoals we geleerd hebben in Hoofddorp op school, en zoals in flight simulator. Natuurlijk wist ik al lang dat ik goed zat, aangezien ik met de kaart op schoot zo weet waar ik zit.
Aangekomen in de buurt van Gila Bend was er geen ander verkeer. Eerst een normale landing gemaakt, teruggetaxied en opnieuw opgestegen, daarna een simulated engine failure, dus gas dicht op downwind en zweefvliegen :). Was leuk om weer eens te doen. Na deze landing teruggetaxied om weer op te stijgen om terug te vliegen naar Falcon via dezelfde route als de heenweg.
Aangekomen vlak voor Falcon was het nogal druk op de frequentie. Ik was al vrij dicht bij het veld, maar ik was pas number 4 voor een straight in op runway 4R, terwijl de rest van de kisten nog hun downwind moesten afvliegen. Ik moest daarom van de toren ook minimum practical forward airspeed vliegen. Zogezegd zogedaan, tandje flaps geselecteerd en op 1400ft met 70kts cruisen i.p.v. normaal 100 knopen. Scheelt toch weer. Ondertussen waren er alweer 2 geland, waarna ik number 2 was voor de straight in.
Na de landing teruggetaxied, m'n flightplan geclosed (als je dat niet binnen 30 minuten na je geplande aankomsttijd doet gaan de reddingsdiensten je zoeken).
 |
| Het vliegveld Gila Bend in de woestijn. De VOR ligt net ten zuiden van de baan. |
Klik hier voor foto's van de cross-country dual naar Bullhead van 13 januari, vanuit achterin de Archer.
vrijdag 14 januari 2011
Uurtje solo navigeren
Vandaag een korte solo navigatie van een uur gedaan in de south-east practice area. Van AJ Landfill naar Coolidge, naar Phoenix Regional naar huis. Precies het rondje wat ik gisteren gepland had:
De wind was vandaag iets harder dan de voorspelling zei. Dit leverde op het laatste been terug een wat lagere groundspeed op. Toch nog net op tijd binnen na precies een uur. Weinig op aan te merken verder, was weer leuk!
Morgen staat er weer een lange dag op de planning; 0630 briefen voor een solo cross-country van 2,5 uur. Daarna om 1230 briefen voor een dual cross-country van 2 uur. Tikt mooi aan zo.
Voor m'n solo heb ik dit rondje gepland, met een full stop taxiback gepland op Marana en op Gila Bend. Twee velden waar ik nog niet eerder geland ben, dus ben benieuwd:
Voor de dual is deze gepland, ik heb het niet bedacht....;
Ben benieuwd. Gaat wel een leuk dagje worden, maar wordt wel een zware verwacht ik. Uurtjes tikken zo wel mooi aan.
Ga nu naar bed, m'n wekker gaat weer om 0400! Zucht....
De wind was vandaag iets harder dan de voorspelling zei. Dit leverde op het laatste been terug een wat lagere groundspeed op. Toch nog net op tijd binnen na precies een uur. Weinig op aan te merken verder, was weer leuk!
Morgen staat er weer een lange dag op de planning; 0630 briefen voor een solo cross-country van 2,5 uur. Daarna om 1230 briefen voor een dual cross-country van 2 uur. Tikt mooi aan zo.
Voor m'n solo heb ik dit rondje gepland, met een full stop taxiback gepland op Marana en op Gila Bend. Twee velden waar ik nog niet eerder geland ben, dus ben benieuwd:
 | ||
| Klokje rond; van "Whisky" naar Eloy, Marana (landing), Carranza, Gila Bend (landing), Chandler en weer thuis |
| |
| Van "Whisky" naar Coolidge, Phoenix Regional, Mobile, Gila Bend, Flying Bucket, Phoenix Regional, Chandler, thuis. |
Ga nu naar bed, m'n wekker gaat weer om 0400! Zucht....
donderdag 13 januari 2011
Bullhead City - Falcon Field
Vandaag eindelijk weer gevlogen na bijna een week stil gezeten te hebben. Eerst was m'n instructeur nogal druk, daarna werd ie ziek, daarna zijn normale 2 vrije dagen, en toen was het donderdag. Jammer, maar weinig aan te doen.
Vandaag stond een dual overland en backseat op de planning. Sharon vloog eerst. Ze vloog ongeveer deze mooie toeristische route, over de bergen noord van Phoenix naar Bullhead City, ongeveer 2 uur verderop:
Na een korte stop van plaats gewisseld en toen was het mijn beurt om terug te vliegen; van Bullhead naar Lake Havasu naar Avi Suquilla naar Western Sky (privevliegveldje) naar Buckeye, door naar Chandler en nog een laatste 5 minuten naar huis;
Dit was eigenlijk een wat minder toeristische route, heeel erg veel uitgestrekte woestijn. Wel mooi om daar op 7500ft boven te hangen, maar de besneeuwde bergjes in het noorden waren leuker om naar te kijken... Goed dat ik toen achterin zat :) Heb nog wel wat foto's gemaakt. Moet ik morgen maar even uit gaan zoeken.
UPDATE:
Klik hier voor foto's van de cross-country dual naar Bullhead van 13 januari, vanuit achterin de Archer.
Na een 2 uur vliegen en 210nm verder (389km) kwamen we ook weer aan op Falcon. Ging wel weer erg lekker, navigatie klopte weer op de graad en halve minuut nauwkeurig! Zie hier m'n navlog voor de geïnteresseerden:
Voor morgen staat er een solo navigatie van een uurtje op het programma. In een uurtje tijd kun je niet zo veel doen, maar ik probeer er het beste van te maken met een leuk klein navigatievluchtje:
Heb er zin in. Moet om half 8 briefen, dus 8 uur airborne. Ohja, woei! Vrijdag komt eindelijk m'n Nikon D7000!!! Yay!
Vandaag stond een dual overland en backseat op de planning. Sharon vloog eerst. Ze vloog ongeveer deze mooie toeristische route, over de bergen noord van Phoenix naar Bullhead City, ongeveer 2 uur verderop:
 | |
| Sharon's heenreis |
 | ||
| Mijn terugweg |
UPDATE:
Klik hier voor foto's van de cross-country dual naar Bullhead van 13 januari, vanuit achterin de Archer.
Na een 2 uur vliegen en 210nm verder (389km) kwamen we ook weer aan op Falcon. Ging wel weer erg lekker, navigatie klopte weer op de graad en halve minuut nauwkeurig! Zie hier m'n navlog voor de geïnteresseerden:
Voor morgen staat er een solo navigatie van een uurtje op het programma. In een uurtje tijd kun je niet zo veel doen, maar ik probeer er het beste van te maken met een leuk klein navigatievluchtje:
|
| Met de klok mee: Falcon Field - AJ Landfill - Coolidge - Phoenix Regional - Falcon Field |
vrijdag 7 januari 2011
Cross Country!
Vandaag de eerste cross-country gedaan. We zouden eigenlijk naar Blythe gaan maar we zijn achteraf maar naar Tucson international gegaan. Ruim een uur naar het zuiden.
Eerst een wat langere briefing dan normaal gehad om de route te plannen en voor te bereiden. Nadat we de route hadden ingetekend op de kaart, de navigation log ingevuld en het weer en mass and balance hadden voorbereid vertrokken we rond 3 uur. We zouden de overland beginnen bij punt Whiskey, een visueel herkenningspunt ongeveer 13nm zuid-oost van Falcon. Vanaf daar naar Pegasus, een privevliegveld, door naar Phoenix Regional, Pinal en als eindpunt Tucson Intl. Onderweg van 4500ft naar 7500ft geklommen. Je merkt wel dat de Archer zo hoog steeds minder vermogen begint te krijgen.
Wel grappig om te zien dat de van te voren met de huidige meteo berekende koersen en tijden eigenlijk precies overeenkomen met de werkelijkheid. Op de graad nauwkeurig kwamen we uit bij alle punten, en qua vliegtijden zaten we er niet verder van af dan 30 seconden! Na zo'n 50 minuten navigeren werd het tijd om te dalen voor de landing op Tucson. We kregen een straight in op runway 11L. We moesten onze snelheid wel op "Maximum forward speed" houden. Dat houdt in dalen onder een normale hoek van 3 graden glijpad, terwijl je de RPM van de motor tegen het maximaal toegestane houdt. Dit resulteerde in een snelheid van 140 knopen op final. Even hard als de landingssnelheid van de vele 737's en MD80's die hier ook landden. Pas waar het vliegveld begon konden we onze snelheid verminderen voor de landing zelf. Heel vet om te doen!
Nadat we de baan af waren taxiden we in de richting van Tucson Executive aviation waar we even gauw wat gedronken hebben. Na een korte stop van 10 minuten vertrokken we weer tussen de 737's door voor de terugreis naar Falcon. Dit maal een uitgebreide demo van het GPS systeem die je kunt laten samenwerken met je HSI (horizontal situation indicator). Werkt wel erg mooi!
We vlogen terug op 6500ft. Het was ook al 5 uur toen we nog een half uur onderweg zouden zijn. De zon stond laag en was hier en daar al achter de bergen onder gegaan. Dit leverde weer een schitterende zonsondergang op. Even na half 6 landden we in de schermeringen op Falcon Field. Erg gaaf! Mooie vlucht. Al met al omdat Tucson een stukje dichterbij is dan Blythe slechts 2,4 uur gevlogen ipv de geplande 3 uur. De volgende keer kunnen we gewoon een half uurtje langer door.
Helaas sta ik voor zaterdag en zondag niet ingeroosterd. M'n instructeur heeft het nu even druk met wat andere leerlingen op de Diamond die examens doen. Vanaf maandag gaan we weer verder.
Eerst een wat langere briefing dan normaal gehad om de route te plannen en voor te bereiden. Nadat we de route hadden ingetekend op de kaart, de navigation log ingevuld en het weer en mass and balance hadden voorbereid vertrokken we rond 3 uur. We zouden de overland beginnen bij punt Whiskey, een visueel herkenningspunt ongeveer 13nm zuid-oost van Falcon. Vanaf daar naar Pegasus, een privevliegveld, door naar Phoenix Regional, Pinal en als eindpunt Tucson Intl. Onderweg van 4500ft naar 7500ft geklommen. Je merkt wel dat de Archer zo hoog steeds minder vermogen begint te krijgen.
 | |
| De heenreis van Falcon naar Tucson |
Nadat we de baan af waren taxiden we in de richting van Tucson Executive aviation waar we even gauw wat gedronken hebben. Na een korte stop van 10 minuten vertrokken we weer tussen de 737's door voor de terugreis naar Falcon. Dit maal een uitgebreide demo van het GPS systeem die je kunt laten samenwerken met je HSI (horizontal situation indicator). Werkt wel erg mooi!
We vlogen terug op 6500ft. Het was ook al 5 uur toen we nog een half uur onderweg zouden zijn. De zon stond laag en was hier en daar al achter de bergen onder gegaan. Dit leverde weer een schitterende zonsondergang op. Even na half 6 landden we in de schermeringen op Falcon Field. Erg gaaf! Mooie vlucht. Al met al omdat Tucson een stukje dichterbij is dan Blythe slechts 2,4 uur gevlogen ipv de geplande 3 uur. De volgende keer kunnen we gewoon een half uurtje langer door.
 | |
| De terugreis via een wat directere GPS route via Coolidge |
 | |
| Terug op de Sabena Ramp om 1740 LT |
donderdag 6 januari 2011
D19; touch and goes op Chandler
Vandaag weer lekker een uurtje gevlogen. Dit werd eigenlijk beschouwd als een navigatievlucht, maar in een uur tijd kun je niet echt veel navigatiewerk doen. Daarom zijn we maar naar een nieuw vliegveld gegaan waar ik nog niet eerder ben geweest; Chandler.
Chandler ligt tussen Gateway en Phoenix Sky Harbor in. Een vliegveld zoals Falcon Field met ook 2 parallelle banen in dezelfde richting, op zo'n 5 minuten vliegen van Falcon Field.
Opgestegen vanaf Falcon om 4 uur. Toen naar 3500' geklommen en richting zuid-west gevlogen. Gauw de ATIS uitgeluisterd waarna we idle vanaf 3500' de hele daling slippend met full flaps een straight-in naar runway 22R vlogen. We zaten een beetje hoog :)
Op Chandler 5 touch and goes en een low pass gedaan, waarna we ne 50min weer terugvlogen naar Falcon field waar m'n instructeur een high-speed landing demonstreerde. Gewoon het circuit vliegen, en dan op final een snelheid van 120 knopen aanhouden tot 300m voor het begin van de baan, dan vol de slip erin en de snelheid eruit krijgen. Deze demo ter voorbereiding op 120kt finals die we moeten vliegen als we een keer naar het grote vliegveld van Sky Harbor gaan, tussen de 737's, 777's 747's en dat soort groot spul! Vet!
Vrijdag wordt een vette dag! We gaan overland! De eerste overland zal gaan richtin Blythe. Een vliegveld op de grens van Arizona en California in het westen! Hemelsbreed zo'n 150nm (278km) vanaf Falcon. Zo'n 1 uur en 20 minuten vliegen hier vandaan. Waarschijnlijk daar landen, beetje brandstof tanken en dan weer terug naar Falcon via een vliegveldje ergens noord van Phoenix ofzo! Heb er heel veel zin in! Ben erg benieuwd!
Chandler ligt tussen Gateway en Phoenix Sky Harbor in. Een vliegveld zoals Falcon Field met ook 2 parallelle banen in dezelfde richting, op zo'n 5 minuten vliegen van Falcon Field.
Opgestegen vanaf Falcon om 4 uur. Toen naar 3500' geklommen en richting zuid-west gevlogen. Gauw de ATIS uitgeluisterd waarna we idle vanaf 3500' de hele daling slippend met full flaps een straight-in naar runway 22R vlogen. We zaten een beetje hoog :)
Op Chandler 5 touch and goes en een low pass gedaan, waarna we ne 50min weer terugvlogen naar Falcon field waar m'n instructeur een high-speed landing demonstreerde. Gewoon het circuit vliegen, en dan op final een snelheid van 120 knopen aanhouden tot 300m voor het begin van de baan, dan vol de slip erin en de snelheid eruit krijgen. Deze demo ter voorbereiding op 120kt finals die we moeten vliegen als we een keer naar het grote vliegveld van Sky Harbor gaan, tussen de 737's, 777's 747's en dat soort groot spul! Vet!
Vrijdag wordt een vette dag! We gaan overland! De eerste overland zal gaan richtin Blythe. Een vliegveld op de grens van Arizona en California in het westen! Hemelsbreed zo'n 150nm (278km) vanaf Falcon. Zo'n 1 uur en 20 minuten vliegen hier vandaan. Waarschijnlijk daar landen, beetje brandstof tanken en dan weer terug naar Falcon via een vliegveldje ergens noord van Phoenix ofzo! Heb er heel veel zin in! Ben erg benieuwd!
maandag 3 januari 2011
Beurtje 17; solo
Vandaag eigenlijk precies eenzelfde vlucht als gisteren gedaan. Dit keer alleen op een fatsoenlijk tijdstip.
Om kwart voor 12 duwde ik de throttle naar voren om weer een uurtje solo de south-east practice area in te gaan. Lekker rustig vliegweer, weinig wind en nauwelijks turbulentie. Aangekomen in de south-east practice area weer wat steep turns, slow flight en stalls in verschillende configuraties gedaan. Na een half uurtje weer terug richting Falcon om daar nog een full-stop taxiback te doen. Eigenlijk weinig over te melden. Was weer leuk in ieder geval, en het ging weer erg lekker!
Nu weer 2 dagen vrij en dan donderdag navigeren!
Ohja, en heb een erg vette serie gevonden over een kleine vrachtmaatschappij die opereert in noord-Canada met oude DC3's, DC4's, C46's en een Lockheed Electra. Die ben ik nu in m'n vrije tijd aan het kijken. Heel vet!
Om kwart voor 12 duwde ik de throttle naar voren om weer een uurtje solo de south-east practice area in te gaan. Lekker rustig vliegweer, weinig wind en nauwelijks turbulentie. Aangekomen in de south-east practice area weer wat steep turns, slow flight en stalls in verschillende configuraties gedaan. Na een half uurtje weer terug richting Falcon om daar nog een full-stop taxiback te doen. Eigenlijk weinig over te melden. Was weer leuk in ieder geval, en het ging weer erg lekker!
Nu weer 2 dagen vrij en dan donderdag navigeren!
Ohja, en heb een erg vette serie gevonden over een kleine vrachtmaatschappij die opereert in noord-Canada met oude DC3's, DC4's, C46's en een Lockheed Electra. Die ben ik nu in m'n vrije tijd aan het kijken. Heel vet!
zondag 2 januari 2011
New Year's Eve @ Las Vegas!
Zo, vet! Vrijdagmorgen vroeg opgestaan om 4 uur om de ruim 6 uur durende roadtrip naar Las Vegas te maken! We zijn daar heen geweest voor oud en nieuw! Vlak oor Las Vegas natuurlijk even gestopt voor de Hoover Dam.
Na wat spannende momenten met de GMC die de bergen niet meer op kwam met meer dan 20km/h zijn we rond 11 uur Pacific time aangekomen bij het Best Western hotel op 10 minuutjes noord van The Strip. We hebben toen een taxi gepakt naar de Stratosphere Tower waarna we The Strip richting het zuiden hebben bewandeld.
Onderweg (hele middag en avond) zijn we in tientallen van de meest bekende hotels en casino's naar binnen gegaan. Een lijstje van noord naar zuid: Stratosphere, Sahara, Circus Circus, The Pallazo, Treasure Island, The Venetian, The Mirage, Flamingo, Caesars Palace, Bellagio, Paris, Planet Hollywood, etc... We zijn ook zomaar even naar de 69e etage van Caesars Palace geweest. Gewoon. Omdat het kan.
Heel erg vet om al die hotels en casino's die je uit de films kent in het echt te zien. Echt bizar hoe groot de casino's zijn en hoe gebrainwashed mensen zitten te gokken. Stond even te kijken hoe een kerel bij blackjack in een halve minuut in 3 beurten 900 dollar armer was. Later toen we weer thuis waren in Mesa bleek dat Michiel 550 Dollar had vergokt, maar een andere NLS'er had maarliefst 42.000 Dollar gewonnen met de fruitmachines! Het kan dus wel...
In de loop van de avond werd het drukker en drukker. Om de benen even op adem te laten komen zijn we The Venetian binnen gelopen waar we een namaak van Venetie tegenkwamen. Compleet met gondels en pleintjes. Lijkt natuurlijk totaal niet op het echte, maar dat hebben de Amerikanen toch niet door.
De rest van de avond hebben we doorgebracht op straat tussen de miljoenen mensen. Het was echt gigantisch druk. Overal bezopen Amerikanen en politie op straat. Het was ook wel heel erg koud, dus af en toe maar even ergens naar binnen gedoken om weer op te warmen.
Tegen half 12 zijn we weer naar het Ballagio hotel gelopen om daar te kijken naar het vuurwerk. Hier 2 onbewerkte filmpjes van het aftellen en vuurwerk:
 |
| Robin en Mathijs met de Stratosphere Tower |
Heel erg vet om al die hotels en casino's die je uit de films kent in het echt te zien. Echt bizar hoe groot de casino's zijn en hoe gebrainwashed mensen zitten te gokken. Stond even te kijken hoe een kerel bij blackjack in een halve minuut in 3 beurten 900 dollar armer was. Later toen we weer thuis waren in Mesa bleek dat Michiel 550 Dollar had vergokt, maar een andere NLS'er had maarliefst 42.000 Dollar gewonnen met de fruitmachines! Het kan dus wel...
In de loop van de avond werd het drukker en drukker. Om de benen even op adem te laten komen zijn we The Venetian binnen gelopen waar we een namaak van Venetie tegenkwamen. Compleet met gondels en pleintjes. Lijkt natuurlijk totaal niet op het echte, maar dat hebben de Amerikanen toch niet door.
 | |
| In The Venetian |
De rest van de avond hebben we doorgebracht op straat tussen de miljoenen mensen. Het was echt gigantisch druk. Overal bezopen Amerikanen en politie op straat. Het was ook wel heel erg koud, dus af en toe maar even ergens naar binnen gedoken om weer op te warmen.
 |
| Bij de Bellagio Fountains: Paris in Vegas! Ook daar zijn we natuurlijk naar binnen/onder geweest |
Tegen half 12 zijn we weer naar het Ballagio hotel gelopen om daar te kijken naar het vuurwerk. Hier 2 onbewerkte filmpjes van het aftellen en vuurwerk:
We zijn niet zo heel laat weer terug gegaan naar het hotel. We waren al behoorlijk kapot van het om 4 uur opstaan en het sinds 12 uur door de stad lopen.
De volgende ochtend om half 12 uitgecheckt waarna ik de allereerste klant van de Las Vegas Arby's was van 2011. Haha. Ben er trots op! Toen begonnen we aan de roadtrip terug naar Phoenix.
Eerst kwamen we weer langs de Hoover Dam (niet te zien op de film, maar een impressie van het gebied):
Midden in de woestijn ligt een vliegveldje genaamd Triangle Airpark. Er stond gewoon een ASH26E in een Cobra aanhanger! Ook nog een oude Blanik:
Zelfs sneeuw in de woestijn:
Mooi stukje doorrijden:
En als laatst even uittesten hoe hard de GMC Jimmy nou eigenlijk wil. Hij is begrenst op 96mph (teller loopt tot 100mph). Is niet hard. Is slechts zo'n 158kmh ofzo. Maar daar is de GMC ook niet voor gemaakt en zo hard rij je hier toch nooit :-):
Verder, op het moment van schrijven is het zondagavond. Heb vandaag weer solo gevlogen.
Weer veel te vroeg opgestaan om om half 6 het busje naar school te pakken. Daar aangekomen bleek de stroom half uitgevallen te zijn. Niet zo leuk voor Mike, de dispatcher, want hij moest alles met de hand doen. Lekker weer... Om half 8 de motor gestart van de Archer, naar runway 4R getaxied en toen de south east practice area in gevlogen om daar weer wat stalls en steep turns te doen. Na een half uurtje in de practice area weer teruggevlogen om op Falcon nog een full-stop taxiback te doen. Na 1 uur en 5 minuutjes stond ik weer op de Sabena Ramp. Was weer een leuk vliegdagje!
Maandag staat er weer een solo van een uur op het programma. Daarna waarschijnlijk dinsdag en woensdag weer vrij en dan van donderdag tot en met maandag allemaal overlandvluchten! Heb er heel veel zin in!
Eerst kwamen we weer langs de Hoover Dam (niet te zien op de film, maar een impressie van het gebied):
Midden in de woestijn ligt een vliegveldje genaamd Triangle Airpark. Er stond gewoon een ASH26E in een Cobra aanhanger! Ook nog een oude Blanik:
Zelfs sneeuw in de woestijn:
Mooi stukje doorrijden:
En als laatst even uittesten hoe hard de GMC Jimmy nou eigenlijk wil. Hij is begrenst op 96mph (teller loopt tot 100mph). Is niet hard. Is slechts zo'n 158kmh ofzo. Maar daar is de GMC ook niet voor gemaakt en zo hard rij je hier toch nooit :-):
Verder, op het moment van schrijven is het zondagavond. Heb vandaag weer solo gevlogen.
Weer veel te vroeg opgestaan om om half 6 het busje naar school te pakken. Daar aangekomen bleek de stroom half uitgevallen te zijn. Niet zo leuk voor Mike, de dispatcher, want hij moest alles met de hand doen. Lekker weer... Om half 8 de motor gestart van de Archer, naar runway 4R getaxied en toen de south east practice area in gevlogen om daar weer wat stalls en steep turns te doen. Na een half uurtje in de practice area weer teruggevlogen om op Falcon nog een full-stop taxiback te doen. Na 1 uur en 5 minuutjes stond ik weer op de Sabena Ramp. Was weer een leuk vliegdagje!
Maandag staat er weer een solo van een uur op het programma. Daarna waarschijnlijk dinsdag en woensdag weer vrij en dan van donderdag tot en met maandag allemaal overlandvluchten! Heb er heel veel zin in!
Abonneren op:
Posts (Atom)