Vandaag stond er een dubbele missie op het programma. Eerst een uur dual met instructeur en daarna een solo van een uur.
Het was al snel duidelijk dat de solo niet door zou gaan. Op Falcon Field was de wind al de hele ochtend 15kts, gusting 25kts. Erg hard dus. De dual was wel mogelijk. Dit leverde een spectaculaire vlucht op.
We stegen op rond een uur of 1 vanaf Falcon. Al gauw merkte ik dat de Archer veeeel meer power heeft dan normaal met dit erg koude weer wat we vandaag hadden. Het was maar 8 graden overdag op grondniveau. Op 4500ft lag het freezing level al. Toen we op 2000' naar het zuid-oosten weg draaiden zagen we een prachtige lucht met allemaal sneeuwbuien en dikke straten van cumuls. We moesten wel even op de sneeuwbuien heen vliegen om in de south east practice area aan te komen. Eenmaal daar een aantal stalls gedaan waarna we volgas tegen de 30kt headwind in naar Gateway vlogen. De banen lagen daar namelijk perfect, niet in de wind! Haha. Crosswindlandingen waren vandaag het voornaamste doel omdat het nou eenmaal lekker waaide voor de verandering. 80 graden crosswind met 22kts was even hard werken! Maar de Archer is gelukkig een lekkere zware bak vergeleken met de Diamonds, dus dat ging prima. Heel spectaculair om vol voeten te hebben en vol tegen de wind in de sturen met de ailerons op het moment van afvangen, en hem dan netjes eerst op het linker pootje neer te zetten! Gaaf.
Na 3 touch and goes zijn we weer teruggevlogen via een leuke sneeuwbui voor een icing demo. Leuk om te zien hoe snel dat ijs zich opbouwt, en gelukkig ook weer snel genoeg er af gaat omdat we toen inmiddels ruim onder freezing level vlogen. Grappig om te zien dat de kale bruine bergen nu ineens wit zijn van alle sneeuw! Na een uur landden we terug op Falcon.
Zondag mag ik het tweede deel van de vlucht afmaken, het solo gedeelte. Kan niet wachten!
Vrijdagochtend rijden we rond een uur of 5 weg vanuit Mesa richting Las Vegas om daar de jaarwisseling te vieren! We hebben met de klas een aantal kamers in een hotel in Vegas geboekt. Ligt op 5 minuutjes met de taxi van The Strip, dus dat gaat helemaal goed komen. Roadtrip!!
Sperrtopf Antennes te koop
donderdag 30 december 2010
maandag 27 december 2010
Naar Casa Grande en Goodyear!
Vandaag mocht ik eindelijk weer eens vliegen sinds vorige dinsdag. Vandaag stond er een missie van 2 uur op het programma. Een soort van refresher. Ik ben eerst naar Casa Grande gevlogen en heb daar 3 touch and goes gedaan waarna m'n instructeur zei; "hmmmmm, ga maar naar Goodyear!" Ok. Leuk! Goodyear ligt aan de westkant van Phoenix. Een plek waar ik nog niet geweest was.
M'n instructeur gaf ook op Goodyear les aan Oxford/EPST gasten les vroeger. Hij is dus heel erg bekend in dat gebied. Hij gaf me daarom ook gelijk maar goede tips over het gebied rond Goodyear qua grondkenmerken. We hebben hier ook 3 touch and goes gedaan, waarna we weer terugvlogen via de zuidkant van Phoenix. Prachtig gezicht zo laat op de middag (half uur voor sunset). De zon was al achter de bergen in het westen onder gegaan. Heel mooi om tegen sunset op Falcon Field te landen.
De route die we gevlogen hebben zag er zo uit (clockwise gevlogen):
Toch nog een hele tocht. Zo'n 130nm. Is dus zo'n 240km.
Helaas ben ik nu alweer 2 dagen vrij. M'n instructeur is op dinsdag en woensdag vrij, en ik dus ook als ik met hem vlieg... M'n volgende missie is nog een refresher waarin o.a. veel emergency dingen naar voren komen. Engine failures direct na take-off, engine fires, practice forced landings, dat soort grappen. Daarna komt er nog een solo waarin ik weer lekker mag stoeien met de Archer in de practice area, en daarna beginnen de navigatievluchten! Kan niet wachten! Lekker overland :-)
Ondertussen kunnen jullie mijn solofilm aanschouwen die weer redelijk wat uurtjes heeft gekost om in elkaar te knutselen. Enjoy!
M'n instructeur gaf ook op Goodyear les aan Oxford/EPST gasten les vroeger. Hij is dus heel erg bekend in dat gebied. Hij gaf me daarom ook gelijk maar goede tips over het gebied rond Goodyear qua grondkenmerken. We hebben hier ook 3 touch and goes gedaan, waarna we weer terugvlogen via de zuidkant van Phoenix. Prachtig gezicht zo laat op de middag (half uur voor sunset). De zon was al achter de bergen in het westen onder gegaan. Heel mooi om tegen sunset op Falcon Field te landen.
De route die we gevlogen hebben zag er zo uit (clockwise gevlogen):
 |
| Klik voor een vergroting |
Helaas ben ik nu alweer 2 dagen vrij. M'n instructeur is op dinsdag en woensdag vrij, en ik dus ook als ik met hem vlieg... M'n volgende missie is nog een refresher waarin o.a. veel emergency dingen naar voren komen. Engine failures direct na take-off, engine fires, practice forced landings, dat soort grappen. Daarna komt er nog een solo waarin ik weer lekker mag stoeien met de Archer in de practice area, en daarna beginnen de navigatievluchten! Kan niet wachten! Lekker overland :-)
Ondertussen kunnen jullie mijn solofilm aanschouwen die weer redelijk wat uurtjes heeft gekost om in elkaar te knutselen. Enjoy!
zaterdag 25 december 2010
Climbing Superstition Mountain
Woensdag, donderdag en vrijdag: vrije dagen. Niet helemaal, want wel elke dag op school geweest om nieuwe solo-gangers het zwembad in te donderen en kaal te scheren! Woensdag gingen Niels, Timo en Giel solo. Donderdag gingen Michiel en Daphne solo.
Vrijdagavond zijn we met de hele klas uit eten geweest bij de Cheesecake Factory. Klinkt een stuk slechter dan dat het is. Heb er echt heel goed gegeten! Was erg lekker.
Zaterdag, vandaag gingen we Superstition Mountain beklimmen! Dit is een van de hoogste bergen hier in de buurt, en ook de langste en zwaarste tocht! We gingen om een uur of 10 weg uit Mesa. Na een half uurtje rijden kwamen we aan bij de voet van Superstition Mountain. We begonnen de tocht om half 11. Om kwart over 1 waren we helemaal boven op de top. Het begin was nog vrij makkelijk, maar vanaf halverwege werd het wel erg steil. Zonder handen redde je het niet meer. We gingen toch wel in een moordend tempo omhoog. Een klim van ongeveer 840m in hoogte over een afstand van 3km licht stijgend, daarna 1,5km steil klimmend. Na een lekkere relaxte pauze van 3 kwartier bovenop de top begonnen we maar aan de nog 2 uur durende afdaling. Dat was eigenlijk nog het zwaarste. Voel m'n knieën zeker wel. Was erg gaaf om te doen! Gaan we zeker nog eens doen.
Hier een aantal foto's van de tocht (klik hier voor allemaal):
Vrijdagavond zijn we met de hele klas uit eten geweest bij de Cheesecake Factory. Klinkt een stuk slechter dan dat het is. Heb er echt heel goed gegeten! Was erg lekker.
Zaterdag, vandaag gingen we Superstition Mountain beklimmen! Dit is een van de hoogste bergen hier in de buurt, en ook de langste en zwaarste tocht! We gingen om een uur of 10 weg uit Mesa. Na een half uurtje rijden kwamen we aan bij de voet van Superstition Mountain. We begonnen de tocht om half 11. Om kwart over 1 waren we helemaal boven op de top. Het begin was nog vrij makkelijk, maar vanaf halverwege werd het wel erg steil. Zonder handen redde je het niet meer. We gingen toch wel in een moordend tempo omhoog. Een klim van ongeveer 840m in hoogte over een afstand van 3km licht stijgend, daarna 1,5km steil klimmend. Na een lekkere relaxte pauze van 3 kwartier bovenop de top begonnen we maar aan de nog 2 uur durende afdaling. Dat was eigenlijk nog het zwaarste. Voel m'n knieën zeker wel. Was erg gaaf om te doen! Gaan we zeker nog eens doen.
Hier een aantal foto's van de tocht (klik hier voor allemaal):
 |
| Zie origineel formaat :-) |
 |
| Slik, is toch wel hoog. Dit was na 30 min lopen. |
 |
| Na een uur doorlopen |
 |
| Ongeveer halverwege |
 |
| Apart volk die Amerikanen... |
 |
| Boven op die top hebben we gestaan. 4600ft MSL. Een klim van 840m vanaf het begin van het pad. |
dinsdag 21 december 2010
20 uurs check!
Vandaag stond de 20 uurs check al op de planning. Erg snel allemaal... Aangezien ik vanmorgen ook pas 17,8 uur had.
Kon weer veel te vroeg opstaan. Wekker ging om kwart voor 5. Om kwart voor 6 de auto in en naar school gesjeesd. Aangekomen zoals normaal eerst het weer en mass and balance gedaan. Daarna was het nog even wachten op een andere instructeur dan normaal. Er stond een uur briefingtijd voor de vlucht en na de vlucht. De vlucht zelf was ook een uur.
Eerst was er een redelijk uitputtend stukje mondelinge theorie, voornamelijk over regelgeving hier in Amerika door de FAA. Het meeste was wel bekend, maar moest af en toe wel even diep graven hoe het ook al weer zat. Heb in de 3,5 weken dat ik hier nu zit nog maar 4 vrije dagen gehad. In die vrije dagen ook weinig tijd gehad voor de FAA regeltjes... Had eigenlijk gepland om dat vandaag en woensdag te doen... Maarja.
Na de uitputtende ondervraging wat al een vochtige rug opleverde was het tijd voor de vlucht! Vlucht ging eigenlijk uitstekend. Vloog weer lekker vandaag, ondanks dat het erg vroeg was. In de south-east practice area een aantal stalls gedemonstreerd en ineens trok de instructeur het gas dicht. Zat lekker hoog in ieder geval (zo'n 3000ft agl), dus tijd zat om te zoeken naar een veldje en de memory items af te werken. De instructeur simuleerde dat het motorvermogen niet hersteld kon worden, dus vloog ik m'n circuitje over echt het enige landbare stukje terrein in de weide woestijn; een weg. De rest van de checklist afgewerkt; een gesimuleerde mayday call en het volledig "afsluiten" van de kist; transponder 7700, battery off, magnetos off, throttle closed, mixture cut-off, fuel selector off, seat belts and harness locked. Dit circuitje ging echt perfect. High key (boven de landingsplaats op 1500' agl) en low key positions (downwind abeam, 1000' agl) right on! Kwam perfect uit en had de kist zonder problemen op de weg neer kunnen zetten. Op short final op een lage hoogte, maar allemaal veilig mocht ik het gas weer open gooien en klom ik terug naar 3200' msl. Kreeg een erg mooi compliment van m'n instructeur; "I can see you've got plenty of gliding experience... That was perfect!" Gaaf! Terug naar Falcon voor 2 touch and goes! Ook die gingen prima en na een uurtje vliegen waren we terug op het platform op Falcon. Na een korte debriefing over het resultaat was het duidelijk dat ik ruim geslaagd was.
In de middag was het tijd voor Juan om solo te gaan! Na de gebruikelijke zonder-de-grond-te-raken-na-de-eerste-solo-voordat-je-in-het-zwembad-ligt actie is ook hij nog kaal geschoren. Hij was al vrij kaal, dus het was niet zo'n grote shock... Gefeliciteerd Juan!
Kon weer veel te vroeg opstaan. Wekker ging om kwart voor 5. Om kwart voor 6 de auto in en naar school gesjeesd. Aangekomen zoals normaal eerst het weer en mass and balance gedaan. Daarna was het nog even wachten op een andere instructeur dan normaal. Er stond een uur briefingtijd voor de vlucht en na de vlucht. De vlucht zelf was ook een uur.
Eerst was er een redelijk uitputtend stukje mondelinge theorie, voornamelijk over regelgeving hier in Amerika door de FAA. Het meeste was wel bekend, maar moest af en toe wel even diep graven hoe het ook al weer zat. Heb in de 3,5 weken dat ik hier nu zit nog maar 4 vrije dagen gehad. In die vrije dagen ook weinig tijd gehad voor de FAA regeltjes... Had eigenlijk gepland om dat vandaag en woensdag te doen... Maarja.
Na de uitputtende ondervraging wat al een vochtige rug opleverde was het tijd voor de vlucht! Vlucht ging eigenlijk uitstekend. Vloog weer lekker vandaag, ondanks dat het erg vroeg was. In de south-east practice area een aantal stalls gedemonstreerd en ineens trok de instructeur het gas dicht. Zat lekker hoog in ieder geval (zo'n 3000ft agl), dus tijd zat om te zoeken naar een veldje en de memory items af te werken. De instructeur simuleerde dat het motorvermogen niet hersteld kon worden, dus vloog ik m'n circuitje over echt het enige landbare stukje terrein in de weide woestijn; een weg. De rest van de checklist afgewerkt; een gesimuleerde mayday call en het volledig "afsluiten" van de kist; transponder 7700, battery off, magnetos off, throttle closed, mixture cut-off, fuel selector off, seat belts and harness locked. Dit circuitje ging echt perfect. High key (boven de landingsplaats op 1500' agl) en low key positions (downwind abeam, 1000' agl) right on! Kwam perfect uit en had de kist zonder problemen op de weg neer kunnen zetten. Op short final op een lage hoogte, maar allemaal veilig mocht ik het gas weer open gooien en klom ik terug naar 3200' msl. Kreeg een erg mooi compliment van m'n instructeur; "I can see you've got plenty of gliding experience... That was perfect!" Gaaf! Terug naar Falcon voor 2 touch and goes! Ook die gingen prima en na een uurtje vliegen waren we terug op het platform op Falcon. Na een korte debriefing over het resultaat was het duidelijk dat ik ruim geslaagd was.
In de middag was het tijd voor Juan om solo te gaan! Na de gebruikelijke zonder-de-grond-te-raken-na-de-eerste-solo-voordat-je-in-het-zwembad-ligt actie is ook hij nog kaal geschoren. Hij was al vrij kaal, dus het was niet zo'n grote shock... Gefeliciteerd Juan!
maandag 20 december 2010
Solo de south-east practice area in
Vandaag stond de eerste langere solovlucht op het programma. Dit keer weg van Falcon Field.
Om half 11 op school bij dispatch gemeld waar ik de Archer N4144P toegewezen kreeg. Eerst de meteo en mass and balance gedaan. Het bleek dat er een harde crosswind was. Gelukkig mag ik voorlopig tot 10kts crosswind solo vliegen. De crosswind was 9,5 dus dat was binnen de limieten. De voorspelling vertelde dat langzaam aan de wind zou afnemen op de dag. Prima. Eenmaal klaar met de mass and balance liet ik mijn papierwerk bij de duty instructor aftekenen. Ik nam de sleutels en een PCAS mee en weg was ik.
De walkaround gedaan, cockpit preparation, engine start, taxien en weg was ik. Helemaal alleen naar de south-east practice area, zoals al tig keer eerder gedaan met instructeur. In de practice area wat steep turns, slow flight en stalls gedaan en gewoon even lekker wat rondgevlogen. Het was ook weer lekker turbulent boven. Na 50 minuten meldde ik me op Falcon Tower: "Falcon Tower, Archer 4144P is 10 miles south-east with information Kilo for 3 fullstop taxibacks". "Archer 44P, Falcon Tower, enter right base runway 4R" kreeg ik terug. Dus zoals standaard over Main Street gevlogen naar de Wagon Wheel, tot ik 2 miles voor de Wagon Wheel een call kreeg van de tower: "Archer 44P make right midfield downwind runway 4R". Change of plans! Het was druk in het circuit. Aangezien een kist op downwind zijn downwind moest verlengen zou ik hem anders via een baseleg approach afsnijden. Ik moest er dus achteraan. Het werd nog een stukje drukker op downwind: "Archer 44P extend downwind, change to runway 4L contact tower on 119.7". Zo gezegd, zo gedaan. Dus op de kleine baan geland, helemaal aan het eind van de baan eraf voor een taxiback naar runway 4L. Eenmaal aangekomen bij de holding point van runway 4L: "Falcon Tower, Archer 4144P is holding short runway 4L, ready for departure, 2 fullstop taxibacks", terug: "Archer 44P contact ground on 121.3, runway change in progress". Poep!
Dus opnieuw terug naar ground "Falcon Ground, Archer 4144P is holding short runway 4L, there's a runway change in progress?". "Archer 44P when able make a 180 without crossing the runway hold line". "Unable, Archer 44P." Ik stond er 3m van af.... Guess what:
"Archer 44P contact Tower on 119.7". Gelukkig zit de ground controller naast de tower controller, dus ik ben er maar van uit gegaan dat iedereen daar op de hoogte was van de situatie. "Falcon Tower, Archer 4144P with you, holding short runway 4L". Ik moest nog even blijven wachten, er was inmiddels verkeer aan het starten en landen op deze baan. Na 5 minuutjes extra wachten mocht ik dan eindelijk de hold line over om op de baan een 180 te maken en er direct weer af te rijden. Gelukkig kon ik toen toch eindelijk door taxiën naar runway 22R, waarna ik nog 2 landingen heb gemaakt.
Een bijzondere ervaring. Zo veel buiten het boekje denken qua RT heb ik nog niet eerder meegemaakt. Erg leerzaam. Ook de crosswind landingen waren lekker pittig. Was redelijk bumpy en met de 9,5 knopen crosswind was het af en toe wel even werken.
Voor morgen staat er weer wat anders op het schema.... De 20 uurs checkride! Oei! Wat gaat dat snel, heb nog niet eens 20 uur, maar nu al wel de check. Dit gebeurt met een andere instructeur. Een uurtje vliegen in de south-east practice area waar de basics worden getoetst. Schijnt ook dat er nogal een stukje theoretische kennis wordt gevraagd. Ben erg benieuwd. Moet in ieder geval weer om een afschuwelijke tijd op school zijn. Om 6 uur melden bij dispatch. Dat betekent dat mijn wekker om 04:45 uur gaat.... Zucht. Vroeg naar bed vanavond. Woensdag in ieder geval verplicht vrij. Meer dan 6 dagen achtereen vliegen is niet toegestaan. Dan moet er weer 1 rustdag tussen zitten.
Om half 11 op school bij dispatch gemeld waar ik de Archer N4144P toegewezen kreeg. Eerst de meteo en mass and balance gedaan. Het bleek dat er een harde crosswind was. Gelukkig mag ik voorlopig tot 10kts crosswind solo vliegen. De crosswind was 9,5 dus dat was binnen de limieten. De voorspelling vertelde dat langzaam aan de wind zou afnemen op de dag. Prima. Eenmaal klaar met de mass and balance liet ik mijn papierwerk bij de duty instructor aftekenen. Ik nam de sleutels en een PCAS mee en weg was ik.
De walkaround gedaan, cockpit preparation, engine start, taxien en weg was ik. Helemaal alleen naar de south-east practice area, zoals al tig keer eerder gedaan met instructeur. In de practice area wat steep turns, slow flight en stalls gedaan en gewoon even lekker wat rondgevlogen. Het was ook weer lekker turbulent boven. Na 50 minuten meldde ik me op Falcon Tower: "Falcon Tower, Archer 4144P is 10 miles south-east with information Kilo for 3 fullstop taxibacks". "Archer 44P, Falcon Tower, enter right base runway 4R" kreeg ik terug. Dus zoals standaard over Main Street gevlogen naar de Wagon Wheel, tot ik 2 miles voor de Wagon Wheel een call kreeg van de tower: "Archer 44P make right midfield downwind runway 4R". Change of plans! Het was druk in het circuit. Aangezien een kist op downwind zijn downwind moest verlengen zou ik hem anders via een baseleg approach afsnijden. Ik moest er dus achteraan. Het werd nog een stukje drukker op downwind: "Archer 44P extend downwind, change to runway 4L contact tower on 119.7". Zo gezegd, zo gedaan. Dus op de kleine baan geland, helemaal aan het eind van de baan eraf voor een taxiback naar runway 4L. Eenmaal aangekomen bij de holding point van runway 4L: "Falcon Tower, Archer 4144P is holding short runway 4L, ready for departure, 2 fullstop taxibacks", terug: "Archer 44P contact ground on 121.3, runway change in progress". Poep!
Dus opnieuw terug naar ground "Falcon Ground, Archer 4144P is holding short runway 4L, there's a runway change in progress?". "Archer 44P when able make a 180 without crossing the runway hold line". "Unable, Archer 44P." Ik stond er 3m van af.... Guess what:
"Archer 44P contact Tower on 119.7". Gelukkig zit de ground controller naast de tower controller, dus ik ben er maar van uit gegaan dat iedereen daar op de hoogte was van de situatie. "Falcon Tower, Archer 4144P with you, holding short runway 4L". Ik moest nog even blijven wachten, er was inmiddels verkeer aan het starten en landen op deze baan. Na 5 minuutjes extra wachten mocht ik dan eindelijk de hold line over om op de baan een 180 te maken en er direct weer af te rijden. Gelukkig kon ik toen toch eindelijk door taxiën naar runway 22R, waarna ik nog 2 landingen heb gemaakt.
Een bijzondere ervaring. Zo veel buiten het boekje denken qua RT heb ik nog niet eerder meegemaakt. Erg leerzaam. Ook de crosswind landingen waren lekker pittig. Was redelijk bumpy en met de 9,5 knopen crosswind was het af en toe wel even werken.
Voor morgen staat er weer wat anders op het schema.... De 20 uurs checkride! Oei! Wat gaat dat snel, heb nog niet eens 20 uur, maar nu al wel de check. Dit gebeurt met een andere instructeur. Een uurtje vliegen in de south-east practice area waar de basics worden getoetst. Schijnt ook dat er nogal een stukje theoretische kennis wordt gevraagd. Ben erg benieuwd. Moet in ieder geval weer om een afschuwelijke tijd op school zijn. Om 6 uur melden bij dispatch. Dat betekent dat mijn wekker om 04:45 uur gaat.... Zucht. Vroeg naar bed vanavond. Woensdag in ieder geval verplicht vrij. Meer dan 6 dagen achtereen vliegen is niet toegestaan. Dan moet er weer 1 rustdag tussen zitten.
zondag 19 december 2010
D12; slow flight, stalls, steep turns, practice forced landing, touch and goes
Ik schrik nog steeds van mezelf als ik in de spiegel kijk.... Is wel even wennen zo'n kale kop! Kan niet wachten tot de rest solo gaat, hahahaha. Ben erg benieuwd hoe dat bij sommigen staat.
Goed, kon vanmorgen eindelijk weer eens wat langer blijven liggen. Ik moest om 11 uur op school zijn om om 12 uur te vliegen voor een 2 uur durende missie. Het was een soort van opfrislesje slow flight, stalls, steep turns, een practice forced landing (je motor nokt ermee, zoek maar een veld uit en zet em daar neer, behalve het daar ook echt neerzetten natuurlijk), gevolgd door 3 touch and goes op Coolidge airport waarna we daarna terug naar Falcon navigeerden. Coolidge ligt toch 35nm (65km) van Falcon field af. Is toch zeker 20 minuutjes vliegen.
Na een korte pauze en een nieuwe lading brandstof was Sharon aan de beurt. Zij deed dezelfde opdrachten, maar deed haar touch and goes op Falcon Field.
Was weer een lekker dagje vliegen! 1,7 uur en 4 landingen. Ging weer lekker.
Bij de debriefing werd het duidelijk dat morgen er iets nieuws op het programma staat: 1,5 uur solo! Helemaal zelf zonder instructeur een vlucht uitvoeren. Dat zal betekenen dat de Duty Instructor je papierwerk af zal tekenen en je veel succes zult wensen en je het zelf maar lekker uit mag zoeken. Ik heb anderhalf uur de tijd om zelf te doen wat ik leuk vind (nouja, er zijn wat restricties en syllabus ideeën natuurlijk ;-)). Ik denk dat ik eerst 45 minuten in de south-east practice area wat steep turns, slow flight en stalls ga oefenen, waarna ik dan terug vlieg naar Falcon om daar nog 3 kwartier full-stop taxibacks ga doen. Touch and goes solo zijn op dit moment nog niet toegestaan.
Wel spannend! Na slechts 2 rondjes solo rond het veld, ineens 1,5 uur lang jezelf redden in de south-east practice area met al de drukte hier. Heb er wel heel veel zin in!!
Ik moet om half 11 op school zijn, dat betekent dat ik rond een uur of half 12 vlieg (vanaf half 8 Nederlandse tijd). Ik ben dan waarschijnlijk wel weer op de radio te horen. Moet dan in ieder geval om 1 uur terug zijn op de ramp (9 uur NL dus...).
Ga naar www.squawkvfr.com of open deze link in VLC of een andere media player: http://ms.squawkvfr.net/ffz
Kijk ook eens op http://skyvector.com/ voor luchtvaartkaarten van omgeving Phoenix. Heb je een idee waar alles ongeveer ligt.
Ohja, klik hier voor wat foto's van de sunset trip van een paar dagen geleden.
Goed, kon vanmorgen eindelijk weer eens wat langer blijven liggen. Ik moest om 11 uur op school zijn om om 12 uur te vliegen voor een 2 uur durende missie. Het was een soort van opfrislesje slow flight, stalls, steep turns, een practice forced landing (je motor nokt ermee, zoek maar een veld uit en zet em daar neer, behalve het daar ook echt neerzetten natuurlijk), gevolgd door 3 touch and goes op Coolidge airport waarna we daarna terug naar Falcon navigeerden. Coolidge ligt toch 35nm (65km) van Falcon field af. Is toch zeker 20 minuutjes vliegen.
Na een korte pauze en een nieuwe lading brandstof was Sharon aan de beurt. Zij deed dezelfde opdrachten, maar deed haar touch and goes op Falcon Field.
Was weer een lekker dagje vliegen! 1,7 uur en 4 landingen. Ging weer lekker.
Bij de debriefing werd het duidelijk dat morgen er iets nieuws op het programma staat: 1,5 uur solo! Helemaal zelf zonder instructeur een vlucht uitvoeren. Dat zal betekenen dat de Duty Instructor je papierwerk af zal tekenen en je veel succes zult wensen en je het zelf maar lekker uit mag zoeken. Ik heb anderhalf uur de tijd om zelf te doen wat ik leuk vind (nouja, er zijn wat restricties en syllabus ideeën natuurlijk ;-)). Ik denk dat ik eerst 45 minuten in de south-east practice area wat steep turns, slow flight en stalls ga oefenen, waarna ik dan terug vlieg naar Falcon om daar nog 3 kwartier full-stop taxibacks ga doen. Touch and goes solo zijn op dit moment nog niet toegestaan.
Wel spannend! Na slechts 2 rondjes solo rond het veld, ineens 1,5 uur lang jezelf redden in de south-east practice area met al de drukte hier. Heb er wel heel veel zin in!!
Ik moet om half 11 op school zijn, dat betekent dat ik rond een uur of half 12 vlieg (vanaf half 8 Nederlandse tijd). Ik ben dan waarschijnlijk wel weer op de radio te horen. Moet dan in ieder geval om 1 uur terug zijn op de ramp (9 uur NL dus...).
Ga naar www.squawkvfr.com of open deze link in VLC of een andere media player: http://ms.squawkvfr.net/ffz
Kijk ook eens op http://skyvector.com/ voor luchtvaartkaarten van omgeving Phoenix. Heb je een idee waar alles ongeveer ligt.
Ohja, klik hier voor wat foto's van de sunset trip van een paar dagen geleden.
zaterdag 18 december 2010
DS11; first solo!
First SOLO!
Vanmorgen weer veel te vroeg opgestaan. Om 7 uur moesten we op school melden voor een langere briefing dan normaal. We zouden vandaag solo gaan! Eerst bespraken we de FAA pre-solo written test. Ondertussen tekende onze instructeur wat endorsements af die nodig zijn voor de eerste solo.
Sharon was eerst aan de beurt. Nadat zij eerst een uur met Justin in het circuit had gehangen voor meerdere touch and goes, stapte de hij uit en ging Sharon voor het eerst alleen de lucht in! Na de gebruikelijke traditie van het stopdassen afknippen werd Sharon afgevoerd naar het zwembad op de Springs. Het is hier verboden om vanaf het vliegtuig tot aan het zwembad de grond aan te raken!
Helaas heb ik niet mee kunnen maken hoe Sharon in het zwembad is gejonast. Ik was namelijk direct aan de beurt voor m'n vlucht.
Na ook een uur met m'n instructeur gevlogen te hebben en 2 normale touch and goes, 2 flapless touch and goes, 2 glide-ins, 1 go around, 1 simulated engine failure after takeoff (enige landingsmogelijkheid McKellips road), 1 short field landing en een full stop gedaan te hebben taxiden we terug naar de Sabena Ramp. M'n instructeur stapte uit. Een groot deel van de klas stond al te kijken en foto's te maken.
Nu was ik aan de beurt om 3 full stop taxibacks te maken.
Ik was nog maar net in de lucht of het werd weer heel erg druk op de radio. Tower vroeg of ik een full stop landing op de runway 22R kon accepteren (de kleine baan). Vooruit dan. Die baan is wel wat korter, en om daar taxiway B te kunnen pakken moest ik wat eerder dan de 1000' blokken landen en stevig in de remmen. Geen probleem. Goed, vervolgens stond ik tussen de 2 banen in en had ik toestemming nodig om de linker baan te crossen. Het was echter zo druk dat ik daar ruim 5 minuten heb staan wachten. Eenmaal overgestoken teruggetaxied naar runway 22L. Al gauw bleek dat er daar zelfs nog 5 kisten stonden te wachten om op te stijgen. Die 3 full stop taxibacks zouden dus niet lukken in 30 minuten. Heb er dus maar 2 gemaakt. Na m'n 2e solo landing teruggetaxied naar de Sabena Ramp waar iedereen al stond te wachten. Eerst aan dispatch m'n Hobbs and Tachs doorgegeven, waarna ik de motor af kon zetten en de deur open kon. M'n instructeur feliciteerde me en knipte op de vleugel m'n stropdas af. Vervolgens werd ik door Mathijs helemaal naar de kofferbak van de Lexus gedragen. Toch zeker 250m sjouwen. Erg comfortabel als je over iemands schouder op de kop hangt. De kofferbak van de lexus was wel een stuk aangenamer. Wel donker, maar lag prima, tot Niels het grappig vond om ruig te gaan rijden. De kofferbak is niet geluidsdicht, want de piepende banden waren goed te horen. Eenmaal aangekomen op de Springs hadden ze besloten dat het grote zwembad koud genoeg was voor mij. Die is niet verwarmd en de nachten hier zijn gewoon fris. Na een korte laatste tocht zonder de grond te raken eindigde deze met een 3-2-1 jonas actie in het zwembad!
Na enkele felicitaties werd het tijd voor de 2e traditie die iets minder bekend is..... De tondeuse.
Ja. Ik ben nu kaal. Standje 0. Nul ja. Zonder voorzet stukje. Minder dan 1mm dus. Ja. Echt. Verschrikkelijk! Haha. Ziet er niet uit! Kan er wel om lachen, maar vooral omdat de rest van de jongens ook kaal gaan! Hahaha. Sommigen hebben nu nog een prima bosje haar op hun hoofd. Ben erg benieuwd hoe dat er uit gaat zien! Vooral bij Michiel en Mathijs! Hahahahah.
Na een snelle douche m'n schone kleding weer aangetrokken en weer even naar school geweest. Daar bleek dat de instructeur alweer aan het vliegen was. Dus terug naar huis en later op de middag weer heen om de debriefing te doen. Was achteraf niet heel erg nodig want we zijn er 3 minuten mee bezig geweest terwijl we er 2 uur voor gewacht hebben.... Maakt niet uit, we zijn SOLO!
Met dank aan Mathijs voor de foto's! Top!
------> Meer foto's hier <------
Vanmorgen weer veel te vroeg opgestaan. Om 7 uur moesten we op school melden voor een langere briefing dan normaal. We zouden vandaag solo gaan! Eerst bespraken we de FAA pre-solo written test. Ondertussen tekende onze instructeur wat endorsements af die nodig zijn voor de eerste solo.
Sharon was eerst aan de beurt. Nadat zij eerst een uur met Justin in het circuit had gehangen voor meerdere touch and goes, stapte de hij uit en ging Sharon voor het eerst alleen de lucht in! Na de gebruikelijke traditie van het stopdassen afknippen werd Sharon afgevoerd naar het zwembad op de Springs. Het is hier verboden om vanaf het vliegtuig tot aan het zwembad de grond aan te raken!
Helaas heb ik niet mee kunnen maken hoe Sharon in het zwembad is gejonast. Ik was namelijk direct aan de beurt voor m'n vlucht.
 |
| A man on a mission! LOL! |
Nu was ik aan de beurt om 3 full stop taxibacks te maken.
Ik was nog maar net in de lucht of het werd weer heel erg druk op de radio. Tower vroeg of ik een full stop landing op de runway 22R kon accepteren (de kleine baan). Vooruit dan. Die baan is wel wat korter, en om daar taxiway B te kunnen pakken moest ik wat eerder dan de 1000' blokken landen en stevig in de remmen. Geen probleem. Goed, vervolgens stond ik tussen de 2 banen in en had ik toestemming nodig om de linker baan te crossen. Het was echter zo druk dat ik daar ruim 5 minuten heb staan wachten. Eenmaal overgestoken teruggetaxied naar runway 22L. Al gauw bleek dat er daar zelfs nog 5 kisten stonden te wachten om op te stijgen. Die 3 full stop taxibacks zouden dus niet lukken in 30 minuten. Heb er dus maar 2 gemaakt. Na m'n 2e solo landing teruggetaxied naar de Sabena Ramp waar iedereen al stond te wachten. Eerst aan dispatch m'n Hobbs and Tachs doorgegeven, waarna ik de motor af kon zetten en de deur open kon. M'n instructeur feliciteerde me en knipte op de vleugel m'n stropdas af. Vervolgens werd ik door Mathijs helemaal naar de kofferbak van de Lexus gedragen. Toch zeker 250m sjouwen. Erg comfortabel als je over iemands schouder op de kop hangt. De kofferbak van de lexus was wel een stuk aangenamer. Wel donker, maar lag prima, tot Niels het grappig vond om ruig te gaan rijden. De kofferbak is niet geluidsdicht, want de piepende banden waren goed te horen. Eenmaal aangekomen op de Springs hadden ze besloten dat het grote zwembad koud genoeg was voor mij. Die is niet verwarmd en de nachten hier zijn gewoon fris. Na een korte laatste tocht zonder de grond te raken eindigde deze met een 3-2-1 jonas actie in het zwembad!
Na enkele felicitaties werd het tijd voor de 2e traditie die iets minder bekend is..... De tondeuse.
Ja. Ik ben nu kaal. Standje 0. Nul ja. Zonder voorzet stukje. Minder dan 1mm dus. Ja. Echt. Verschrikkelijk! Haha. Ziet er niet uit! Kan er wel om lachen, maar vooral omdat de rest van de jongens ook kaal gaan! Hahaha. Sommigen hebben nu nog een prima bosje haar op hun hoofd. Ben erg benieuwd hoe dat er uit gaat zien! Vooral bij Michiel en Mathijs! Hahahahah.
Na een snelle douche m'n schone kleding weer aangetrokken en weer even naar school geweest. Daar bleek dat de instructeur alweer aan het vliegen was. Dus terug naar huis en later op de middag weer heen om de debriefing te doen. Was achteraf niet heel erg nodig want we zijn er 3 minuten mee bezig geweest terwijl we er 2 uur voor gewacht hebben.... Maakt niet uit, we zijn SOLO!
Met dank aan Mathijs voor de foto's! Top!
------> Meer foto's hier <------
vrijdag 17 december 2010
D10; Cicuits op Falcon Field
Vanmorgen leek het weer erg tegen te vallen. Mistig, lage bewolking... Gelukkig was het wel binnen de limieten voor klasse D luchtruim, dus gewoon gebrieft en naar de kist. Toen de zon eenmaal een beetje op was, werd het duidelijk dat het inderdaad wel vliegbaar zou zijn. In ieder geval voor het doel dat wij hadden; een uur circuits op de thuisbasis.
Sharon was weer eerst. Na een korte wissel was ik aan de beurt.
Opgestegen vanaf de grote baan, 4R, voor een left traffic runway 4L. Eerst een normale touch and go gedaan, daarna 2 flapless touch and goes, toen 2 glide approaches, daarna 3 short field landings, en een full stop. Daartussen nog een engine failure during takeoff gedaan. Op ongeveer 300ft agl gooide de instructeur het gas dicht. Zoals gebriefd; In case of an engine failure lower the nose, speed 75 clean, 70 with flaps, land straight ahead or slightly left or right. Slightly to the right it was! Er lag daar een veldje van ongeveer 100x300m. Groot zat dus. Vlak naast een golfbaan en tussen de huizen. Tikje flaps, nog maar een, ok full flaps... Op 10m boven de grond mocht ik het gas weer open gooien om door te klimmen naar 2400' msl. Gaaf! Dit was in de richting 04. Als je dit moet doen in de richting 22 heb je een groter probleem. Dan moet je em op McKellips road zetten. M'n instructeur vertelde een mooi verhaal dat ze wel eens tot lantaarnpaalhoogte waren doorgegaan boven de weg. Auto's doken de berm in... :)
Op circuit kwamen we af en toe nog wat lage plukken stratus tegen die in de weg zaten. Soms even eromheen. Falcon Field was het enige vliegveld in de buurt waar het weer goed genoeg was zo vroeg in de morgen. 10 miles noord hiervan zat het potdicht van de mist, net als de rest van Phoenix. Toen we op circuit zaten voor de fullstop kwam er vanuit het zuiden een dik pak mist aanzetten. Geen idee hoe lang dat daar nog heeft gelegen, maar na ons waren er een aantal vluchten gecancelled vanwege het weer. Geluk gehad dus.
Morgen staat de eerste solo op de planning! Hoe laat is nog niet bekend. We moeten in ieder geval om 7 uur aanwezig zijn. Dan krijgen we eerst een uitgebreide briefing, moeten we wat endorsements tekenen, en gaan we de toets bespreken. Op het rooster staat Sharon als eerste om half 9 vliegen. We staan met z'n 2en ingepland tot 12.30 uur. Het is de bedoeling dat de instructeur eerst 3 landingen meegaat om te kijken hoe het gaat. Daarna stapt hij uit en maak je solo 3 full stop taxibacks. Je taxied dan na de landing van de baan af en je rijd weer terug naar het begin van de baan...
Heb er zin in!!
Sharon was weer eerst. Na een korte wissel was ik aan de beurt.
Opgestegen vanaf de grote baan, 4R, voor een left traffic runway 4L. Eerst een normale touch and go gedaan, daarna 2 flapless touch and goes, toen 2 glide approaches, daarna 3 short field landings, en een full stop. Daartussen nog een engine failure during takeoff gedaan. Op ongeveer 300ft agl gooide de instructeur het gas dicht. Zoals gebriefd; In case of an engine failure lower the nose, speed 75 clean, 70 with flaps, land straight ahead or slightly left or right. Slightly to the right it was! Er lag daar een veldje van ongeveer 100x300m. Groot zat dus. Vlak naast een golfbaan en tussen de huizen. Tikje flaps, nog maar een, ok full flaps... Op 10m boven de grond mocht ik het gas weer open gooien om door te klimmen naar 2400' msl. Gaaf! Dit was in de richting 04. Als je dit moet doen in de richting 22 heb je een groter probleem. Dan moet je em op McKellips road zetten. M'n instructeur vertelde een mooi verhaal dat ze wel eens tot lantaarnpaalhoogte waren doorgegaan boven de weg. Auto's doken de berm in... :)
Op circuit kwamen we af en toe nog wat lage plukken stratus tegen die in de weg zaten. Soms even eromheen. Falcon Field was het enige vliegveld in de buurt waar het weer goed genoeg was zo vroeg in de morgen. 10 miles noord hiervan zat het potdicht van de mist, net als de rest van Phoenix. Toen we op circuit zaten voor de fullstop kwam er vanuit het zuiden een dik pak mist aanzetten. Geen idee hoe lang dat daar nog heeft gelegen, maar na ons waren er een aantal vluchten gecancelled vanwege het weer. Geluk gehad dus.
Morgen staat de eerste solo op de planning! Hoe laat is nog niet bekend. We moeten in ieder geval om 7 uur aanwezig zijn. Dan krijgen we eerst een uitgebreide briefing, moeten we wat endorsements tekenen, en gaan we de toets bespreken. Op het rooster staat Sharon als eerste om half 9 vliegen. We staan met z'n 2en ingepland tot 12.30 uur. Het is de bedoeling dat de instructeur eerst 3 landingen meegaat om te kijken hoe het gaat. Daarna stapt hij uit en maak je solo 3 full stop taxibacks. Je taxied dan na de landing van de baan af en je rijd weer terug naar het begin van de baan...
Heb er zin in!!
donderdag 16 december 2010
D9; regen........... Boeiend!! Gewoon vliegen!
Mocht eindelijk weer vliegen vandaag! 2 Dagen rust is te lang :P Mag van mij wel een dagje korter... Haha. Het was al lang bekend dat donderdag (vandaag) er een koufrontje over zou trekken. Die kwam ook! Wat een poepweer! In de ochtend miezerde het af en toe een beetje, maar vanaf 12 uur 's middags begon het echt te regenen. We waren om 11 uur bij op school bij dispatch en kregen de melding dat er geen Archers beschikbaar zouden zijn voor tenminste de komende 3 uur. We zouden dus lekker moeten wachten.... Nouja, de meteo maar gedaan dan. Even in de students lounge gehangen, tot we ineens opgeroepen werden! Er was een vliegtuig! Maar dan wel meteen NU! Goed, dus gauw onze instructeur geprobeerd te zoeken die ergens aan het lunchen geslagen was... Dikke stress, want Mike van dispatch is niet de meest vriendelijke en meewerkende man zoals alle oud-studenten al wel weten. Na een lang stuk zoeken werd hij toch gevonden... Aan de telefoon... Dus wij gauw onze kist preflighten en als de donder klaarzitten (aldus Mike). Lekker, in de regen de pre-flight inspectie doen. Na een kwartiertje wachten in de kist was ook de instructeur aanwezig.
Dit maal vertrok ik weer als eerste van Falcon Field naar Gateway. In de regen zijn de remmetjes toch wel wat minder effectief! Naar de baan getaxied en opgestegen. Al gauw werd het duidelijk dat het zicht inderdaad beroerd was. Af en toe maar een mile of 4...
"Gateway Tower, Archer 965WG is 7 miles north with information Uniform for touch and goes". Eerst 2 normale touch and goes, toen 2 flapless touch and goes, 2 power off landings (Zweefvliegen! Yay!), nog weer een normale, en de full stop voor de wissel op Gateway. Sharon zat namelijk achterin. 8 landingen dus, voor de mensen zonder rekenskills... :P. 1,2 uur gevlogen.
Nu was Sharon aan de beurt. Na ook een serie touch and goes vloog ze terug via het oosten, via de south-east practice area. Het weer werd wel weer steeds slechter, het zicht nam af, en de wolkenbasis zakte omlaag. In het oosten waren er dan ook scattered clouds op 3000ft. Dit was niet bekend in de laatste weerberichten, dus gaf de instructeur maar even een Pilot Report door. Deze informatie wordt dan toegevoegd aan de ATIS (Automatic Terminal Information Service; huidige weer en vliegveldinformatie). Na een korte demo van 20 sec IFR door de wolken (ja Portugal jongens en meisje, hier kan ook IFR gevlogen worden, hahahaha). Vloog Sharon terug naar Falcon Field.
Het veld was moeilijk te vinden met het belabberde zicht en de continue regen op het raam. Toen we op downwind zaten moesten we onze downwind verlengen. Dit was echter niet mogelijk, dus moesten we een 270 graden bocht maken om de wolken, die inmiddels al gezakt waren naar de circuithoogte van 2400ft, te onwijken. Toen we landden was het vliegveld echt geen VFR meer.... Ik geloof ook niet dat er na ons nog Archers zijn geland of vertrokken zijn.
Na weer ff zeiknat geworden te zijn tijdens het terugduwen en vastbinden van de kist weer terug naar dispatch voor de debriefing. Het leek wel alsof we solo gegaan waren toen we binnen stapten. Helemaal doorweekt alsof we in het zwembad gesodemieterd waren. Duurt niet lang meer, de solo! Nog 2 beurtjes geloof ik. In onze syllabus staat dat de volgende de solo is, maar ik mis nog 1,9 uur...
Eerst nog maar ff de FAA pre-solo written test maken vanavond. (Het is nu 17.30 uur)
Morgen weer vroeg melden. 7 uur briefing, half 8 vliegen! De kleine baan van Falcon is weer open dus we mogen hier weer touch and goes maken! Goed nieuws, want dan mogen we hier tenminste ook solo. Anders hadden we solo moeten gaan op Gateway... Is minder leuk want dan is er niemand.
Update 18.30lt: Sharon is eerst vanaf half 8. Geloof dat er voor morgen een uur op de planning staat als missie. Ik ben dan waarschijnlijk vanaf een uur of 9 tot 10 lokale tijd (dus 17.00 tot 18.00 NL-tijd) te horen op Falcon Field tower; www.squawkvfr.com. Als je zeker wil zijn dat je me hoort zul je tussen 15.30 en 19.00 NL-tijd aan de stream moeten hangen... Haha. Kan zijn dat ze een 2e tower frequentie openen die niet gestreamd wordt... Geen idee!
Ohja, klein verslagje van dinsdag en woensdag;
Dinsdag geen ruk gedaan.
Woensdag ook niet, behalve aan het eind van de middag even met z'n 5en (Mathijs, Timo, Niels, Giel en ik) de stad uitgereden:
Had plannen om mooie sunset foto's te gaan maken op een berg hier vlakbij. Aangekomen bij de weg die daar omhoog gaat zat er een hek voor... Had het al gevreesd. Toen zijn we maar wat rond gaan rijden hier langs de rand van de stad. De mensen wonen hier echt in de woestijn. Cactussen van 6 meter hoog. Na even wat rijden kwamen we een ander leuk heuveltje tegen waar we mooie sunset foto's konden maken. Helaas zijn we iets te vroeg weggegaan, want we zaten net 5 minuten in de auto op de terugweg en toen werd de lucht nog mooier! Knalrood.... Nouja, hebben we weer een excuus voor een herkansing!
Zal proberen vanavond een gallery te maken van het museum, en eentje van de sunset foto's. En dan komt er ook nog een kort filmpje van beeldmateriaal van meerdere vluchten aan. Maar dat duurt nog even iets langer...
Link naar fotogallery Falcon Field museum
Dit maal vertrok ik weer als eerste van Falcon Field naar Gateway. In de regen zijn de remmetjes toch wel wat minder effectief! Naar de baan getaxied en opgestegen. Al gauw werd het duidelijk dat het zicht inderdaad beroerd was. Af en toe maar een mile of 4...
"Gateway Tower, Archer 965WG is 7 miles north with information Uniform for touch and goes". Eerst 2 normale touch and goes, toen 2 flapless touch and goes, 2 power off landings (Zweefvliegen! Yay!), nog weer een normale, en de full stop voor de wissel op Gateway. Sharon zat namelijk achterin. 8 landingen dus, voor de mensen zonder rekenskills... :P. 1,2 uur gevlogen.
Nu was Sharon aan de beurt. Na ook een serie touch and goes vloog ze terug via het oosten, via de south-east practice area. Het weer werd wel weer steeds slechter, het zicht nam af, en de wolkenbasis zakte omlaag. In het oosten waren er dan ook scattered clouds op 3000ft. Dit was niet bekend in de laatste weerberichten, dus gaf de instructeur maar even een Pilot Report door. Deze informatie wordt dan toegevoegd aan de ATIS (Automatic Terminal Information Service; huidige weer en vliegveldinformatie). Na een korte demo van 20 sec IFR door de wolken (ja Portugal jongens en meisje, hier kan ook IFR gevlogen worden, hahahaha). Vloog Sharon terug naar Falcon Field.
Het veld was moeilijk te vinden met het belabberde zicht en de continue regen op het raam. Toen we op downwind zaten moesten we onze downwind verlengen. Dit was echter niet mogelijk, dus moesten we een 270 graden bocht maken om de wolken, die inmiddels al gezakt waren naar de circuithoogte van 2400ft, te onwijken. Toen we landden was het vliegveld echt geen VFR meer.... Ik geloof ook niet dat er na ons nog Archers zijn geland of vertrokken zijn.
Na weer ff zeiknat geworden te zijn tijdens het terugduwen en vastbinden van de kist weer terug naar dispatch voor de debriefing. Het leek wel alsof we solo gegaan waren toen we binnen stapten. Helemaal doorweekt alsof we in het zwembad gesodemieterd waren. Duurt niet lang meer, de solo! Nog 2 beurtjes geloof ik. In onze syllabus staat dat de volgende de solo is, maar ik mis nog 1,9 uur...
Eerst nog maar ff de FAA pre-solo written test maken vanavond. (Het is nu 17.30 uur)
 |
| Gateway. Slecht zicht + regen. |
 |
| Sharon short final 30R |
Update 18.30lt: Sharon is eerst vanaf half 8. Geloof dat er voor morgen een uur op de planning staat als missie. Ik ben dan waarschijnlijk vanaf een uur of 9 tot 10 lokale tijd (dus 17.00 tot 18.00 NL-tijd) te horen op Falcon Field tower; www.squawkvfr.com. Als je zeker wil zijn dat je me hoort zul je tussen 15.30 en 19.00 NL-tijd aan de stream moeten hangen... Haha. Kan zijn dat ze een 2e tower frequentie openen die niet gestreamd wordt... Geen idee!
Ohja, klein verslagje van dinsdag en woensdag;
Dinsdag geen ruk gedaan.
Woensdag ook niet, behalve aan het eind van de middag even met z'n 5en (Mathijs, Timo, Niels, Giel en ik) de stad uitgereden:
Had plannen om mooie sunset foto's te gaan maken op een berg hier vlakbij. Aangekomen bij de weg die daar omhoog gaat zat er een hek voor... Had het al gevreesd. Toen zijn we maar wat rond gaan rijden hier langs de rand van de stad. De mensen wonen hier echt in de woestijn. Cactussen van 6 meter hoog. Na even wat rijden kwamen we een ander leuk heuveltje tegen waar we mooie sunset foto's konden maken. Helaas zijn we iets te vroeg weggegaan, want we zaten net 5 minuten in de auto op de terugweg en toen werd de lucht nog mooier! Knalrood.... Nouja, hebben we weer een excuus voor een herkansing!
 | |
| Cactus knuffelen! |
 |
| Ohhhhhhh moooooi.... |
Link naar fotogallery Falcon Field museum
Abonneren op:
Posts (Atom)